تپه ی نمکین

 تپه ی نمکین

دیگه باید کم کم برم به سمت روستای گُشت . آخه شب رو باید توی این روستا باشم . برای شب مانی و شام در گُشت ، پیش آقای نادر حسین بر هستم .

  صبح روز بیست و هفتم دی پس از خوردن ناشتایی با آقای سرورانی از ساکنان گُشت میریم برای دیدن تپه ی نمکین . یه تپه ی جالب در میونه ی روستا که از چند جاش ، آب شور به صورت چشمه ، بیرون میزنه . آب چشمه ها ، واقعن شوره . مزه شونو میچشم . در حالی که آب خونه های اطراف ، همگی ، شیرین هست . آقای سرورانی میگه در فصل گرما ، آب چشمه به صورت فورانی ، بالا میزنه و منظره ی جالبی رو ایجاد میکنه . هم چنین پیش از زمین لرزه هم آب ، شدت بیش تری پیدا میکنه .

آقای سرورانی میگه مردم محل به ویژگی های درمانی این آب به ویژه برای بیماری های پوستی ، اعتقاد دارن .