تالاب گندمان

  سر ساعت 12 و 45 دقیقه در دمایی 28 درجه ای به سمت تالاب گندمان به راه می افتیم . راه پیموده شده را تا سه راهی اصلی که سه راهی اردل است ، باز می گردیم . پس از پشت سر گذاشتن گردنه ی شلمزار ، شهر گَهره و روستاهای حاجی آباد و قلعه ممکا ، شهر بلداجی و خریدن مقدار زیادی سوغاتی از آن جا و گذر از روستاهای آقبلاغ و معموره ، به سه راهی اصلی دیگری می رسیم که آن را به سمت راست می رویم . آن گاه ، وارد شهر گندمان شده و میدان نخست را به سمت راست می رویم .

  تالاب جهانی و بزرگ گندمان ، یکی از زیباترین تالاب های کشور است که ناموری جهانی دارد ؛ ولی شوربختانه ، خشک شده و جز اندکی آب ، صدای وغ وغ قورباغه های بی پناه و یک پرنده ی زیبای تالابی ، چیزی از آن ، نمانده است .

با کمال شوربختی و با ناراحتی بسیار از این که نتوانسته ایم زیبایی این تالاب را با چشمان خویش ببینیم ، راه را به سمت شهر بروجن که بلندترین نقطه ی کشور و نامدار به بام ایران است ، باز می گردیم . ناهار را در یکی از خیابان های اصلی شهر میخوریم .