بازدید از خانه ی تاریخی اسدی

خانه ی زیبا و قدیمی اسدی که متعلّق به حاج علی اصغر اسدی بوده است در خیابان مولوی ، کوچه ی دیمج ، کوچه ی خطیبی که یکی از کهن ترین محلّه های شهر قزوین است ، واقع شده است . این محلّه ، پر از دیدنی های تاریخی است : گرمابه ی حاج میرحسن ، خانه ی یزدی ها ، مسجد آقامعصوم ، مسجد صالحیّه و . . . . سردر این خانه ، آجری تیره رنگ است که بالای آن با کتیبه ای به نام خداوند « بسم الله الرّحمان الرّحیم » ، مزیّن گشته است . از در اصلی که وارد می شویم به یک هشتی می رسیم که سمت چپ آن ، دری است فلزّی که به خانه ی اسدی ، گشوده می شود . نخستین قسمت ، اتاق زیبا و پر از تزیینات شاه نشین است ؛ اتاقی که متعلّق به بزرگ خاندان بوده و با آیینه کاری و سنگ چینی های چشمنواز ، آراسته گشته است . سقف اتاق نیز زیبا و مزیّن است . درِ پشتی این اتاق به اتاقی دیگر ، باز می شود که یک هیمه سوز آراسته با نقّاشی های کهن و آیینه کاری های زیبا در آن ، خودنمایی می کند . هنر در این خانه ، آن قدر به وفور ، دیده می شود که حتّی پایه ی طاقچه ها با تزیینات ، زیبنده گشته است . این اتاق دلنشین با پنجره و درهای ارسی خوش رنگ به حیاط ، باز می شود . این درهای ارسی با شیشه های رنگارنگ ، تزیین شده و با فراتاباندن نور خورشید در قالب رنگ های مختلف ، زیبایی خاصّی به اتاق شاه نشین می دهند . سپس به زیرزمین می رویم . سقف گنبدی و هلالی شکل زیرزمین ، وجود یک آب انبار کوچک ، آویزهایی جهت آویزان کردن انگور و گوشت که به سقف زیرزمین ، قفل شده اند از دیدنی های این قسمت از خانه هستند . خانه ی اسدی ، هم چنین دارای یک چاه آب نیز بوده است که امروزه ، جز راه دسترسی به آن ، باقی نمانده است . در حیاط خانه نیز درخت خشک گردویی ، به گذر آرام آرام ولی سریع زندگانی ما ، نظاره می کند .

بچه های نازنینی که در این سفر همراه ایرانگشت بودند :

امیرحسین قدیری

احسان حلّاجان

پیمان سلطانی

جواد دانیال زاده