محلّه ی پنبه ریسه

محلّه ی پنبه ریسه ( 12 دی 1393 )

علی رضا هاشمی

یکی از محلّه های کهن و زیبای شهر کاسپین ، محلّه ی پنبه ریسه است ؛

1 )) این محلّه ، امروزه از سمت شمال با خیابان آیت الله طالقانی ؛ از سمت جنوب با محلّه ی گلبینه ؛ از سمت باختر با خیابان و محلّه ی بلاغی و از سمت خاور با خیابان باغ دبیر ، محصور میشود .

2 )) سازه های تاریخی این محلّه ، پیشوازاده و مسجد آمنه خاتون و گرمابه ی داروغه میباشند ؛ هم چنین در کوچه پس کوچه های تو در توی این محلّه ، میتوان خانه هایی کهن را نیز یافت .

3 )) حتّی پیرمردهای ساکن محلّه هم نمیدانستند که چرا به این جا ، پنبه ریسه میگویند ؛ امّا من ، چند سال پیش از یکی از پیران این محلّه شنیده بودم که چون در زمان های دور در این محلّه ، کسانی ، زندگی میکردند که به کار ریسیدن پنبه ، اشتغال داشته اند ، این محلّه به پنبه ریسه ، نام آور شده است .

4 )) گشت و گذار در محلّه ای قدیمی که هنوز در جای جایش ، میتوان خانه های یک یا دو طبقه ی روزمینی و به گفته ی امروزی ها خانه های کلنگی را دید و بوی غذاهای سنّتی را از درون خانه ها بر مشام نشاند ، حال و هوای دلچسبی به انسان میدهد ؛ گشتن کامل این محلّه با ریز و بم هایش ، حدود یک ساعت و نیم زمان میبرد .

5 )) بوستان جمشیدی نیز در این محلّه ، واقع شده است .

نقشه ی کهن شهر کاسپین ؛ از کتاب مینودر

( محلّه ی پنبه ریسه در سمت راست نقسه ، دیده میشود . )

یک خانه در ته یک دالان

یک خانه ی خوش ساخت با ایوانی گیرا

کوچه ی شهید …

دری خاطره انگیز

مانده ی یک طاقچه که خانه اش ، ویران شده است .

پیشوازاده آمنه خاتون

گرمابه ی داروغه که همینک به دلیل اختلاف میان ورثه ی مالک ، بسته و رها شده است .

خانه ای کهن و رهاشده

از این مدرسه ، تنها و تنها همین درش بر جای مانده است .

و باز هم خانه ای ویرانه که همین ، از آن ، مانده است .

و یک طاقچه ی پرخاطره ی دیگر