1 )) از قزوین تا پای صخره های بزکش ، 70 کیلومتر است که این راه را میتوان در دو ساعت و 40 دقیقه پیمود . راه صخره ها در الموت خاوریست و برای این دسترسی ، باید از کورانه ، رشتقون ، رجائی دشت ، دیکّین و معلّم کلایه گذشت . درست ، پس از بیرون آمدن از معلّم کلایه ، یک سه راهی است که به سمت چپ میرویم و اندکی بیش از 5 کیلومتر دیگر ، صخره های بزرگ و زیبا در سمت چپ راه ، دیده میشوند .
2 )) صخره های بزکش ، بسیار بزرگ ، بلند و ستبر هستند . بالا رفتن از آن ها ، نیاز به صخره نوردی ماهرانه دارد . ما ، تصمیم میگیریم از یکی از آن ها که کوتاه تر است ، بالا برویم . با سختی و احتیاط فراوان ، بالا میرویم . کار دشوار و هشدارآمیزیست . باید بسیار دقّت کرد .
3 )) این سختی بالا رفتن از صخره ها که در بسیاری از جاها نیز سست و روان هستند ، باعث نام گذاری آن ها شده است ؛ یعنی حتّی بز کوهی که چیرگی در بالا رفان از صخره ها دارد ، از این ها نمیتواند بالا برود .
محمّد و من
4 )) این صخره های شگفت ، موضوع بسیار مناسبی برای خوانش های زمین شناسی میتوانند باشند . لایه لایه هایی که بر روی یک دیگر قرار گرفته اند ، کاملاً آشکار میباشند . ضمناً در میانه هایی از این صخره ها ، سوراخ هایی چون غار یا دخمه ، دیده میشوند .
من و محمّد
این صحنه ی زیبا را در راه برگشت ، شکار کردم .