جمعه 10 فروردین 1403
خانه / روستاها / روستای مِیلاق

روستای مِیلاق

مِیلاق از روستاهای کم تر شناخته شده ی استان است که در محدوده ی شهرستان آوج ، بخش آب گرم ، قرار دارد . توسّط یکی از دوستان آب گرمی که سال ها پیش برای کارهای گپردشگری آن منطقه با او ، آشنا شده ام ، میتوانیم یک نفر را که ساکن آب گرم ولی اهل میلاق است ، بیابیم تا در نبود دهیار که این روستا به دلیل جمعیّت کم ندارد ، میزبان و راهنمای ما در روستای میلاق باشد . از قزوین تا روستا را در 114 کیلومتر و یک ساعت و چهل دقیقه می پیماییم . برای رسیدن به میلاق ، باید پس از شهر آب گرم به نخستین سه راهی که میرسیم به سمت چپ پیچیده و پس از گذر از چند روستا از جمله کلنجین ، ارتش آباد و مصر آباد به راه شاخه ای میلاق برسیم . راه تا این جا ، آسفالته و از این جا تا میلاق ، خاکی مناسب است ؛ البتّه بخشی از راه را باید از درون یک مسیل یا رودخانه گذشت که در این فصل ، آب اندکی دارد . به میلاق که میرسیم ، در آغاز با راهنمایی آقای محمّد مشهدلو به سراغ چشمه ی نزدیک روستا میرویم تا از دیدگاه های دیدنی و آب روان چشمه ، بازدید و عکسبرداری نماییم . از چشمه که بازمیگردیم به درون روستا میرویم . از چند تن از اهالی ، دلیل نام گذاری روستا را میپرسم ؛ همگی به جز ریشه ی احتمالی از واژه ی ییلاق ، چیز تازه ای را بیان نمیکنند . یکی از اهالی میگوید که این جا ، پیش ترها ، کشتزار روستای کلنجین بوده و سپس به روستا ، تبدیل شده است . 12 خانوار و در حدود 65 نفر جمعیّت ساکن دارد که کارشان ، چوپانی و دام داری و بعضاً کشاورزی و کاشت گندم و یونجه هست . روستای کوچکیست و دورافتادگی اش از شهر ، باعث شده که بافت کاه گِلی و قدیمی اش ، هم چنان زنده بماند . درهای چوبی ، دولنگه و کلون دار در جای جای روستا ، دیده میشود . حتّی در چند نقطه ی روستا ، تپّه های انبارشده ی علوفه را برای چرای دام ها در فصل سرما ، میتوان دید . دبستان دوکلاسه ی روستا با نام مولود در جایی از روستا ، خودنمایی میکند . مسجد در ورودی روستاست . بافت قدیمی خود را که تیر چوبی و کاه گل است ، هنوز نگه داشته است . یک گِل نوشته ی قدیمی دارد . برای ناهار به خانه ی زیبای آقای عرب محمودلو میرویم و آب گوشت خوش مزّه ای را میخوریم . دیدن سگ ، گربه ، خر و گالش های باحال در یک خانه ی روستایی ، به راستی که دلچسب است . روستاهای اطراف میلاق ، عبارتند از : تخت میلاق ؛ امام زاده ؛ اَک ؛ کلنجین ؛ سبزک ؛ گاو زمین ؛ مصر آباد ؛ وروق ؛ پرسپانچ ؛ شهید آباد ؛ ینگجه و مینک . خانواده های رحیم لو ، عرب محمّدلو ، میرزامحمّدی ، حاج محمّدی و دین محمّدی از خانواده های ساکن در روستا هستند . آقایان مصطفی و مسعود عرب محمّدلو و محمود رحیم لو ، هموندان شورای روستا میباشند . روستا ، خانه ی بهداشت ندارد و آب آن از چشمه ، فراهم میشود و حدود بیست سالی هست که دارای برق شده است . گورستان روستا ، نقطه ی پایانی برنامه ی ماست . گورهای قدیمی زیادی ندارد و بر تپّه ای در کنار رودخانه ، قرار گرفته است .

روستای مِیلاق

روستای مِیلاق

روستای مِیلاق

روستای مِیلاق

روستای مِیلاق

روستای مِیلاق

روستای مِیلاق

روستای مِیلاق

روستای مِیلاق

روستای مِیلاق

روستای مِیلاق

روستای مِیلاق

روستای مِیلاق

روستای مِیلاق

روستای مِیلاق

روستای مِیلاق

روستای مِیلاق

روستای مِیلاق

روستای مِیلاق

روستای مِیلاق

روستای مِیلاق

روستای مِیلاق

روستای مِیلاق

روستای مِیلاق

روستای مِیلاق

روستای مِیلاق

روستای مِیلاق

روستای مِیلاق

روستای مِیلاق

روستای مِیلاق

روستای مِیلاق

روستای مِیلاق

درباره ی اشکان هاشمی

اشکان هاشمی هستم ملقّب به مرد همیشه در سفر ؛ زاده ی 6 اردیبهشت 1362 ؛ دل داده ی ایران و تاریخ و طبیعت بی مانندش . سفر رو به صورت رسمی و ثبت شده از 14 اردیبهشت 1385 با سفری دلچسب به استان آذرآبادگان باختری ، آغاز کردم

مطلب پیشنهادی

به سوی گیلان

به سوی گیلان

به سوی گیلان خرداد ماه است و این بار در کنار یک هم سفر جدید …

2 دیدگاه

  1. سلام علیرضا جان عالی بود. درباره کندوی زنبور عسل وحشی هم مینوشتی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.