روستای دودهه

1 )) روستای دودهه در 24 کیلومتری قزوین و بر راه کهن قزوین به رشت ، قرار دارد . فاصله ی زمانی این روستا تا قزوین ، بیست دقیقه میباشد .

2 )) پس از انجام هماهنگی های لازم با آقای فرزین چگینی به دیدن از این روستا میپردازیم :

1 ـ 2 ـ پیشوازاده اسماعیل = از فرزندان پیشوای هفتم شیعیان است که در آرامگاهی کوچک و بازسازی شده در میانه ی دو بخش کهن و تازه ساز روستا ، آرام گرفته است . در اطراف این پیشوازاده ، گورستان کهن روستا با سنگ گورهای بسیار کهن ، جلوه نمایی میکند . یک قنات بزرگ هم که راه ورودی بدان را بسته اند در نزدیکی پیشوازاده ، دیده میشود .

پیشوازاده اسماعیل

یک گور کهن

  2 ـ 2 ـ بافت کهن روستا = بخش مسکونی روستا تا پیش از سال 1369 که زمین لرزه ی سخت خردادماه ، رخ داد ، پشت پیشوازاده ، قرار داشت که امروزه ، تنها ویرانه ای از آن ، مانده است . خانه های کاه گلی و خشتی ویران شده با آرایه هایی بسیار اندک از جمله تاقچه . ویرانه های گرمابه که دیواره ایست کاشی کاری شده نیز دیده میشود . تنها در اتاق یکی از خانه ها ، آرایه ی گل لوتوس با رنگ پیروزه ای ، به چشم میآید که شاید خانه ی کدخدا بوده باشد . بنا بر گفته ها ، هنوز سه خانتوار در این بخش از روستا ، زندگی میکنند . تنور و دیواره های سیاه شده ی نانوایی روستای قدیمی نیز شایان دیدن هست . مسجد بزرگ روستا در مرکز این بخش از روستاست که به یمن بازسازی ، دارای چهره ای شکیل تر و بهتر از ویرانه های روستا میباشد . یک قنات دیگر که البتّه از قنات نخستین ، بسیار کوچک تر هست در این بخش ، دیده میشود .

  3 ـ 2 ـ اطراف روستا ، پر است از باغات میوه و تاکستان های انگور که کار اصلی مردم روستا را سازمان میدهند .

  4 ـ 2 ـ یک تپّه ی تاریخی نیز در کنار باغات میوه ، دیده میشود که اهالی بدان ، گل تپّه میگویند . آثار کند و کاوها و سفال های شکسته بر روی تپّه ، وجود دارند . هم چنین اهالی ، اعتقاد دارند که این جا ، جایگاه خاکسپاری گبرها یا زرتشتیان به صورت ایستاده بوده و همینک ، کان گنج های ارزشمند است .

5 ـ 2 ـ در بخش کهن روستا ، یک درخت بزرگ توت نیز دیده میشود که اهالی ، آن را نظرکرده میدانند . هم چنین میگویند که این درخت به دنبال گذر یکی از پیشوایان دینی و زدن بر زمین با عصایش ، رشد کرده است .

3 )) درباره ی نام روستا ، دو دیدگاه را میشنوم : یکی ، این که ریشه ی این نام را دو تپّه میداند که یکی ، همان گل تپّه ی تاریخیست و دیگری تپّه ای بوده که گویا از میان رقته است و دیگری ، این که چون روستا تا پیش از سال 69 در بخش قدیمی و سپس در بخش جدید ، تشکیل شده ، آن را دو دهه ( دو روستا ) ، نامیده اند .

به هر حال همینک به بخش قدیمی ، دودهه و به بخش جدید ، دودهه چال ، گفته میشود .

4 )) حدود 80 خانوار به صورت همیشگی در این روستا ، زندگی میکنند که کارهای اصلی شان ، کشاورزی ( جو ، گندم و عدس ) ، باغداری ( گونه های میوه ) و دام پروری ( گاو و گوسپند ) میباشند . ضمناً زبان مردمان این روستا ، ترکی هست .

5 )) ناهار را میهمان خانواده ی آقای چگینی هستیم : خوراک خوش مزه ی مرغ با زیتون ، ترشی ، ماست و دوغ محلّی ، سبزی خانگی و دیگر مخلّفات .