روستای حیدرآباد

حیدراباد ، روستایی است که امروزه به شکل شهرک درآمده است و در آن ، کم تر می توان سراغی از نشانه های یک روستا را گرفت . این شهرک در شهرستان بویین زهرا ، واقع شده و برای رسیدن به آن ، باید از راه بویین زهرا ، 52 کیلومتر را در 33 دقیقه پیمود ؛ هنگامی که به روستای عصمت آباد میرسم ، راه شاخه ای سمت چپ را که با تابلوی مشکین تپّه ، مشخّص شده است ، پی میگیرم تا به روستای حیدرآباد میرسم .

در حیدرآباد ، سراغ دهیار روستا را میگیرم ؛ آقای گنجی و از او ، داده های زیر را دریافت مینمایم :

گویا حیدراباد ، منطقه ای روستایی بوده که در دوران مشروطیّت ، به سرداری به نام حیدر ، پیشکش میشود . نام روستا از نام وی میآید .

ساکنان روستا ، 475 نفر هستند که به کار کشاورزی ( پسته ؛ جو و گندم ) و دامداری ، مشغولند . زبان شان ، ترکی است و از خانواده های اینانلو ( در دو طائفه ی بزرگ اینانلو چرخلو و اینانلو گنجی ) و چگینی هستند .

این روستا از شمال با جنّت آباد ؛ از جنوب با سگزاباد ؛ از خاور با مشکین تپّه و از باختر با مجیدآباد ، هم سایه است .

خانه ی بهداشت روستا در دفتر دهیاری ، مستقرّ است ؛ مسجد روستا به نام صاحب الزّمان بر روی مسجد قدیمی این جا به سال های 60 ، بنیان نهاده شده است . مدرسه ی روستا به نام میرزای شیرازی تا پایه ی ششم ابتدائی دارد .

هموندان شورای روستا ، آقایان مهدی اینانلو ، نبی الله شاهسوند گنجی و محمّد اینانلو میباشند .

آب روستا از چاه ؛ برق آن از سال 1372 و گاز از سال 1390 ، فراهم شده اند . تلفن روستا ، تلفن روستایی است .

سری هم به گورستان روستا میزنم ؛ جز چند سنگ گور قدیمی ، چیز شایان دیدی در آن نیست .