ایرانگشت ایران و ایرانگردی سفر
تهران
1 )) دربند
این روزها ، تهران زیبا هم مانند همه ی جاهای ایران ، چهره ای غمگین دارد ؛ داغدار عزیزان خودش و هم میهنان ماست . نمیدانم چون من ، ناراحت هستم ، تهران را افسرده میبینم و یا تهران ، واقعن افسرده است .
دربند ، همانند همیشه اش نیست ؛ خیلی شلوغ نیست . هوایش ، دم دارد و آبستن گریه است .
تا مرز بلندی های دربند را بالا میرویم و نفسی تازه مینماییم . دربند ، هم چنان در بند خاطرات قدیمی است ؛ این جا را به سال 1388 هم آمده بودم ، این اندازه افسرده و غمین نبود .
2 )) خانه گنجینه ی استاد معین
پس از پیاده روی دلچسب و غمگنانه در دربند افسرده ، به سوی خانه گنجینه ی استاد معین میرویم که با هم کاری بانو لیلا مولاخواه ، گردشگر تهرانی ، اجازه گرفته ایم که در این روز تعطیل ، از آن ، بازدیدی داشته باشیم . این جا در اصل، خانه گنجینه ی دکتر معین و استاد امیرجاهد ، نام دارد که به ترتیب دربردارنده ی بخش های زیر است :
1)) راهروی ورودی و شناساندن سازه ها
2 )) درِ پیوندی دو ساختمان خانه ی استاد امیرجاهد و دکتر معین
3 )) کاشی کاری سردرها توسط پدر مدنی ( آخوند کشته شده در سال 1360 )
4 ))برگزاری کلاس های کارشناسی آهنگ
5 )) برگزاری کلاس های کارشناسی ادبی
6 )) کارگاه تارسازی یحیا که در گذشته به عنوان انباری ، کاربرد داشته است .
7 )) رود آب خانه ی دکتر معین هم پیوند با آب انبار
8 )) کارت ویزیت و نمونه ی خط دکتر معین
9 )) کتاب خانه و میز کار دکتر معین
10 )) بهارخواب خانه ی دکتر معین ( استودیوی آهنگ کنونی )
11 )) اتاق پذیرایی خانه ی امیرجاهد
12 )) فروشگاه ساز و مکتب خانه ( پارکینگ خانه ی استاد امیرجاهد )
13 )) پله های پیوندی دو ساختمان ( گوشه ای از سکانس های اکسیدان ، شهرزاد و جز آن ها )
14 )) اتاق پذیرایی خانه ی دکتر معین
15 )) کاشی کاری هنرمندان با نام های برجستگانی هم چون شجریان ، شهرام ناظری ، افتخاری ، ژاله آموزگار ، کیوان ساکت و جز آن ها و کاشی نوشته ی (( هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق / ثبت است بر جریده ی عالم دوام ما ))
16 )) دست خط های استادان پیش کشوت آهنگ و سروده های موردپسند ایشان
17 )) تلمبه ی قدیمی آب در حیاط خانه ی امیرجاهد
18 )) حوض پیروزه ای و دلربای میانه ی حیاط
19 )) مستراح
این خانه ی زیبا ، امروزه به عنوان مرکز کارشناسی آهنگ و ادبیات ، شناخته میشود .
بر تابلویی درباره ی این خانه ، چنین نگاشته اند :
(( هو الحسیب
این عمارت که مهد اهل فرهنگ ، هنر و ادب پارسی بوده است به پیشنهاد دکتر مه دخت معین ، نوه ی استاد محمدعلی امیرجاهد و صبیه ی دکتر محمد معین با کوشش دلسوزانه ی آقایان مهدی سبحانی و مهدی مساح بیگدلی با افتخار در تاریخ اول بهمن ماه یک هزار و سی سد و نود و هفت و به شماره ی 32289 در فهرست آثار ملی ، ثبت گردید . امید که هم چون گذشته این عمارت به همت والای اهل فرهنگ ، هنر و ادب ایران زمین ، محفلی برای پرورش استعدادهای آینده سازان این سرزمین کهن باشد .
و ما توفیقی الا بالله علی توکلت و و الیه انیب ))
3 )) بوستان چیتگر
و سپس برای خوردن ناهار و کمی استراحت به بوستان چیتگر میرویم .
