شیراز ، مهد دانش هم بوده است و میباشد . ملّاصدرا در مدرسه ای در شیراز ، آموزش داده به نام مدرسه ی خان که در خیابان قدیمی لطف علی خان زند ، واقع شده است . خودرو را در جایی دورتر ، پارک میکنم و برای رسیدن به این مدرسه ، پیاده ، راهی میشوم . مدرسه ای بزرگ ، زیبا و با سردری بلند و منقّش به کاشی کاری های چشمنواز . این جا ، همینک نیز جایگاه آموزش آخوندهاست . مقرنس کاری های شگرف و دیدنی این مدرسه ، آرامش روان میدهند .
مدرسه ی خان از شاخص ترین آثار دوره ی صفویّه در شیراز میباشد .
ساخت این سازه به دستور شاه عبّاس و توسّط الله وردی خان ، حاکم پارس ، آغاز شد و پس ترها توسّط فرزندش ، امام قلی خان به پایان رسید . مدرسه ، دارای صحنی به درازای 51 و به پهنای 45 متر است و در هر 4 سمت آن ، اتاق هایی در دو طبقه ، ساخته شده که شمار آن ها به 70 اتاق میرسد .
یکی از ویژگی های این مدرسه به کارگیری شماره های پاک در ساخت آن است که ساخت پنج مدرس ( جای آموزش ) به نیّت 5 تن از نمونه های آن است . از زیبایی های این مدرسه ، مقرنس های زیبای سردر ورودی و هم چنین کاشی کاری معرّق بسیار خوب راهروهای ورودی است . در بخش ورودی سازه ، سازنده ی مدرسه ، حسین معمارباشی و سال ساخت آن ، 1024 کوچی ماهی ، یاد شده است و نوشته ای دیگر به خطّ ثلث آرایه ایست که در هنگامه ی ناصرالدّین شاه ، هنگام بازسازی ، نوشته شده است . در بخش بالای ورودی ، تالار گسترده ایست که ملّاصدرا در آن ، آموزش میداده است . این سازه به شماره ی 75 و در تاریخ 15 / 10 / 1310 خورشیدی در سیاهه ی آثار مردمی ایران به ثبت رسیده است .