روستای رشکین

1 )) روستای رشکین در شهرستان قزوین ، بخش الموت باختری ، قرار گرفته است و با شهر قزوین ، 2 ساعت فاصله ی زمانی و 67 کیلومتر فاصله ی راه دارد .

آو.ینا کوچولو ؛ میرحسین ؛ من ؛ زینب و مینای عزیز که از همسفران قدیمی هستند در ورودی روستای رشکین

2 )) برای دریافت داده هایی درباره ی این روستا ، میهمان آقای محمّد اوسطی از ساکنان جوان این روستا هستیم .

نفر سوم از سمت راست ، آقای اوسطی و نفر کناری ایسان ، مادرشان هستند .

وی ، ریشه ی نام روستا را رشنگین میداند : رش به چماره ی زرد و نگین به چماره ی روشنی دهنده . این آمیزه نیز بدین خاطر به روستا داده شده است که در گذشته های دور بر روی دژی که در نزدیکی روستاست و دژ زرکندو ، خوانده میشود ، گوی بزرگی بوده است که با آن به گروه های دیگر ، نشانه میداده اند . وی ، رشکین اصلی را کمی پایین تر از جایگاه کنونی مداند که همینک ، ویران شده و چیزی از آن نمانده است .

این چراغ علاء الدّین زیبا را در خانه ی آقای اوسطی میبینیم و با آن به خاطرات دهه ی 60 ، سفر میکنیم .

گویا در گذشته به این روستا ، رشکین پرّه هم میگفته اند . این روستا ، دارای مرکزیّت در میان روستاهای اطراف بوده است .

جمعیّت روستا ، حدود 270 نفر است که به صورت غیردائمی در روستا ، سکونت دارند و بیش تر آن ها ، کوچرو میباشند . کار بیش تر مردم ، کشاورزی و باغداریست . فندق ، زغال اخته و گردو در این روستا به عمل میآیند .

دهیار روستا ، آقای محرّم علی اوسطی و هموندان شورای روستا ، عبارتند از : علی رسولی ، علی رضا علی اوسطی و جمشید رسولی .

آخرین نفر از سمت چپ ، عموی آقای محمّد اوسطی هستند ؛ مردی شاداب و باحال

خویشاوندانی که در این روستا ، زندگی میکنند : شعبانی ، اوسطی ، یارمحمّدی ، بخشی ، محمّدحسینی ، حدّاد ، حدّادی ، صفری ، رسولی ، اوسطی افشار و رسول زاده هستند .

یک درخت چنار کهن که آن را 300 ساله میدانند ؛ چشمه ی خارود که آن را هم پیوند به غاری میدانند و دژ زردکندو که در نزدیکی روستاست ، دیدنی های این روستا را تشکیل میدهند .

ییلاقات روستا ، عبارتند از : خاگهه ، کره گوزال چاره و ماتودار

زبان مردم روستا ، تاتی است .

آوینا ، من و میرحسین در کنار یکی از خانه های روستا

وی ، کهن ترین خانه را به حدود 400 سال پیش ، هم پیوند میداند . این خانه که با حضور محمّد آقا بدان جا میرویم در دو طبقه و دو اتاق بسیار کوچک ، ساخته شده است .

یکی از اتاق های خانه ی 400 ساله ی روستا

بازی های محلّی روستا :

کلّه کلّه که همانند بازی زو میباشد ؛ الک دولک ؛ قلعه زندان ؛ قیش بازی

روستا همینک فاقد مدرسه است ؛ اگرچه در گذشته ها ، دارای مدرسه بوده است .

روستا ، دارای آب و برق میباشد ولی گاز ندارد .

یکی از خانه های زیبای روستا

روستاهای اطراف ، به ترتیب زیر هستند :

از جنوب به روستای فشک

از خاور به روستای قسطین

از باختر به روستاهای پرچکوه ، تلاتر و آکوجان

از شمال نیز با مرز استان گیلان ، هم سایه است .

خانه ای زیبا

غذاهای محلّی روستای رشکین :

فسنجان ترش با زغال اخته ؛ کله جوش ؛ آش دوغ ، آش برنج و کلانه

فندق چینی این روستا نیز که در شهریورماه ، انجام میشود ، نامدار است .

مسجد روستا ، دارای سازه ای تازه میباشد .

در سفره ی ناهار ، خوراکی ای ، دیده میشود به نام لور که از آب پنیر ، گربته میشود ؛ مزه ی ویژه ای ندارد ؛ گویا در کنار پنیر ، صرف میشود .

پنیر محلّی و لور

محلّه ای که درخت چنار کهن سال در آن جا ، قرار گرفته است ، گری سر ، نام دارد .

3 )) محمّدآقا ، ما را به روی تپّه ای مببرد که گویا در گذشته ها ، گورستان روستا بوده است ؛ امّا هیچ اثری از سنگ گور یا نشانه ای از گورستان بودن این جا ، دیده نمیشود . به جز یک تخته سنگ بزرگ تیره رنگ که به گفته ی محمّدآقا ، سنگ گور بوده است .

4 )) همراه با محمّدآقا به دیدن درخت چنار کهن سال ، خانه های قدیمی روستا ، کوچه باغ های زیبا ، چشمه ی خارود و دیگر زیبایی های روستای رشکین میپردازیم .