دژ لمبسر

به نام خداوندگار زیبایی

بازدید از دژ لمبسر

6 اردیبهشت 1391

گردشگران : چهار نفر ( علی رضا هاشمی ، احمد حرزاده ، حامد فیّاض پور و احسان حلّاجان )

دژ تاریخی و زیبای لمبسر نیز در سرزمین دژها ، الموت ، واقع شده است . برای دسترسی به این قلعه ی تاریخی ، در روز ششم اردیبهشت ماه زیبا و بهاری ، رأس ساعت 46 : 8 و در کیلومتر 792 ، دل به جادّه های محشر آشیانه ی عقاب ، الموت ، میسپاریم
. تنها مناطق مسکونی که در مسیر ما ، قرار گرفته اند ، روستای زرشک و شهر رازمیان است ؛ شهر خوشه های طلایی گندم . وقتی وارد رازمیان می شویم ، دومین خیابان اصلی سمت چپ که با نام لمبسر ، نامگذاری شده است به سوی قلعه ، رهنمون مان می شود .
مسیر اندکی را پس از خروج از شهر ، پی می گیریم تا پلّه های دژ در سمت چپ مان ، ظاهر می شوند . ساعت ، 10 و کیلومتر 835 است که به پای قلعه می رسیم . پس از پارک خودرو و برداشتن تجهیزات جهت یک کوهنوردی ساده ، حرکت را در ساعت 02 : 10 ، آغاز
می نماییم . مسیر با پلّه های سنگی و فلزّی ، کاملاً مشخّص است و امکان گم کردن راه به صفر رسیده است . 255 پلّه را پشت سر می گذاریم تا به خرابه های قلعه می رسیم . ساعت ، 31 : 10 است که وارد مخروبه های دژ می شویم . از دژ ، چیز زیادی بر جای نمانده است ؛ تعدادی اتاق ویرانه ، چند ستون و دو برج دیده بانی ؛ امّا آن چه به وضوح ، قابل درک است ، وسعت زیاد قلعه است به طوری که بزرگی آن از قلاعی در الموت که تا کنون دیده ایم ، بیش تر به دید می آید . در سمت شرقی قلعه ، رودی زیبا ، جاریست که راه نفوذ به قلعه را از آن سمت ، کاملاً مسدود نموده است . چند آب انبار بزرگ و کوچک در جای جای محوّطه ، دیده می شوند . این قلعه ی عظیم نیز یکی از دژهای اسماعیلیان در ناحیّه ی الموت بوده و بنای آن از خشت ، گل و سنگ بوده است . قلعه ، آن قدر بزرگ و اطرافش ، آن قدر زیباست که بازدیدمان از آن ، حدود 3 ساعت به طول می انجامد . سالم ترین قسمت دژ ، دیواره ای است با یک برج دیده بانی
در قسمت شرقی قلعه و مشرف بر رود جاری در کنار دژ .