روستای کلایه

1 )) از قزوین تا روستای کلایه ، حدود 2 ساعت و نیم فاصله ی زمانی و 120 کیلومتر فاصله ی جادّه ایست . برای رسیدن به این روستای زیبا ، باید از روستاهای کورانه ، رشتقون ، رزجرد ، قسطین لار ، دیکّین ، شهرک و آتان و شهرهای رجائی دشت و معلّم کلایه ، گذر کرد . روستای کلایه در شهرستان قزوین ؛ دهستان الموت خاوری ، واقع شده است .

2 )) چم واژه ی کلایه ، احتمالاً یکی از دو مورد زیر باشد :

یا از واژه ی قلعه ، گرفته شده و به مناسبتی با آن ، پیوند می یابد و یا به چم زمین خشک و بی آب و علف میباشد ؛ چرا که در گذشته های دور به دنبال خشک سالی ، این روستا ، دچار خشکی مفرط گردیده است .

3 )) مردمان کلایه که به صورت ثابت ، حدود 70 تا 80 خانوار و در فصل تابستان ، حدود 200 خانوار هستند ، بیش تر به کار کشاورزی و باغداری میپردازند .

4 )) این روستای زیبا که به ماسوله ی الموت ، نامدار است ، دارای درمانگاه ، مسجد ، مدرسه ی ابتدائی ، آب ، برق و تلفن میباشد .

5 )) در آغاز با همراهی آقای محمّدی ، دهیار جوان روستا به دیدن آبشار زیبایی میرویم که زیر پل پیوندی راه کلایه به هنیز ، قرار گرفته است . این آبشار که از بالادست روستا ، روان شده به رودخانه ی پایین دست روستا میریزد .

6 )) به دلیل نزدیکی راه این روستا تا استان مازندران ، هم لهجه ی مردمان آن و هم خوراک و پوشش شان ، نزدیک به مازنی هاست . ناهار را در خانه ی روستایی زیبای پدری آقای محمّدی ، صرف میکنیم . خورش قورمه سبزی و میرزاقاسمی . جالب ، این جاست که ماست ، سبزی و نانی که در سفره ، دیده میشود ، همه از خود روستاست .

خانه ی پدری دهیار

سفره ی غذا

7 )) یک چشمه ی آب کانی بسیار کوچک نیر در کناره ی رودخانه ی پایین دست روستای کلایه ، دیده میشود که هم رنگ و هم بوی آن ، نشان دهنده ی تفاوتش با آب آشامیدنی است . آب این چشمه ، پس از آمیختگی با آب رودخانه ، رنگ باخته و در آن ، مضمحل میشود .

چشمه ی آب کانی

رودخانه ی پایین دست روستا

8 )) یک درخت چنار مقدّس در روستا هست که مردم برای آن ، ارج قائلند و بر آن ، پارچه های سبز رنگ بسته اند . عمر این درخت چنار را حدود 700 سال میدانند .

9 )) نکته ی شایان توجّه درباره ی این روستا ، دورنمای بسیار زیبایی از ستیغ سیالان ، بلندترین ستیغ استان قزوین است که از روستا ، دیده میشود .

من و دهیار جوان

من و زینب و میرحسین