بازدید از پمپ cng

به نام خدایی که همگان را آزاد آفرید .

بازدید از پمپ CNG

گردشگران : 2 نفر ( علی رضا هاشمی و محمّد کوچک تبار )

تاریخ : 12 اسفند 1390

گردشگری علمی ، یکی از زیرشاخه های انواع گردشگری است که می تواند ضمن پرکردن اوقات فراغت ، جهت آشنایی با علوم ، فنون و حرفه های مختلف و متنوّع ، ما را یاری برساند . بازدید از پمپ cng و آشنایی با چگونگی کارکرد آن ، یکی از انواع این نوع گردشگری است . پس از انجام هماهنگی های لازم با جناب آقای عاشوری ، مسؤول جایگاه cng امیدی واقع در نزدیکی پایانه ی غرب شهر قزوین ، در روز آدینه 12 اسفندماه در جایگاه مذکور ، حاضر شدیم . صحبت های آقای عاشوری ، حاوی نکات بسیاری
بود که در زیر به آن ها ، فهرست وار ، اشاره می نمایم :

  1 ) تعداد جایگاه های سوخت cng  در سطح شهر قزوین : 10 جایگاه که 2 جایگاه ، خصوصی و بقیّه ، دولتی هستند .

  2 ) استفاده از تلفن هم راه در جایگاه های سوخت گیری به علّت برد الکترونیکی و ایجاد اختلال در مغزی پمپ ها ، در داخل محوّطه ی پمپ های سوخت ، توصیه نمی شود .

  3 ) هزینه ی احداث یک جایگاه cng در سال 1383 ، حدود یک میلیارد تومان بوده است و طبیعتاً هم اکنون ، افزایش پیدا کرده است .

  4 ) معنای اصطلاح cng : Comprresor Natural Gaz ( گاز طبیعی فشرده )

  5 ) گاز مصرفی در پمپ ها از طریق لوله کشی و از سوی اداره ی گاز ، ارسال می شود .

  6 ) قیمت گاز مصرقی ، 300 تومان به ازای هر متر مکعّب است .

  7 ) گنجایش مخزن خودروها ، متفاوت است که بزرگ ترین آن ها ، مربوط به خودروی نیسان است .

  8 ) فشار گاز مصرفی در پمپ ها در ابتدا که از اداره ی گاز ، تحویل گرفته می شود ، 15 بار است . سپس در کمپرسورخانه ی پمپ ، این میزان فشار به فشاری معادل 250 بار ، تبدیل می شود .

  9 ) علّت پیاده شدن سرنشینان در هنگام سوخت گیری خودرو : فشار متراکم و زیاد گاز و امکان انفجار به ویژه در مخازنی که به صورت غیراستاندارد ، نصب شده اند .

  پس از صحبت های ابتدائی آقای عاشوری ، برای بازدید از قسمت های مختلف پمپ ، راهی می شویم :

  الف ) اتاق کنترل ( مغز جایگاه ) مرکزی است با چهار نوع تابلو که از هریک دو سری ، دیده می شوند شامل : تابلوی قدرت که برق ، وارد آن می شود ؛ تابلوی فرمان برای تنظیم فشار و میزان روغن ؛ تابلوی خشک کن برای گرفتن ناخالصی ها و رطوبت از گاز و تابلوی خازن برای گرفتن جریان اکتیو کمپرسور .

  ب ) درایر یا خشک کن .

  این ابزار ، دارای دو نوع متفاوت می باشد :

  1 ـ ب ) درایرهای قبل از کمپرسور = که هزینه ی آن ها ، کم تر است و برای گاز با فشار 20 ـ 25 بار ، استفاده می شود .

  2 ـ ب ) درایرهای بعد از کمپرسور ( LMF ) که برای گازی است که با فشار 250 psr  از اداره ی گاز ، تحویل گرفته می شود .

  ج ) کمپرسورخانه : بزرگ ترین قسمت جایگاه که برای فشرده سازی به کار می رود . در این قسمت ، فشار گاز از 15 بار به 40 ـ 45 بار ، افزایش می یابد که این میزان افزایش ، بستگی به فشار گاز ورودی دارد . هر چه فشار ، بیش تر باشد ، دما ، بیش تر می شود ؛ در نتیجه انتقال گاز با این دمای بالا به مرحله ی بعدی ، خطراتی را ایجاد می نماید . پس گاز به داخل رادیاتور می رود تا دما ، پایین آمده و خنک تر شود . حدّاکثر دما برای ورود به مرحله ی بعدی ، 80 درجه ی سانتی گراد است . در مرحله ی بعد ، فشار از 40 ـ 45 به 100 ـ 120 بار می رسد و پس از طیّ مراحل خنک کنندگی در رادیاتور ، با فشاری معادل 250 بار به مرحله ی بعدی می رود و مجدّداً ، پس از خنک شدن به داخل مخازن ، انتقال می یابد .

  د ) مخازن ذخیره با وزنی معادل 970 کیلوگرم و دمایی میان 10 تا 40 درجه ی سانتی گراد .

  در زیرزمین این جایگاه ، لوله کشی ها و باندهای مختلف برق ، تعبیه شده اند .