گنبد کبود

از سازه های ارزشمند و زیبای دوره ی سلجوقی است که آرایه های به کاررفته در آن ، در سنجش با سازه های دوره ی سـلجوقی و ایلخانی ، بی مانند است . این سازه ی ده پهلو ، دارای گنبدی مخروطی بوده که در گذر زمان از میان رفته است . گنبد کبود از دو بخش سرداب و اتاق اصلی ، تشکیل شده است . واژگانی چون الله ، الحمد و … با فرم های گوناگون و با خطّ کوفی به روش استانبی ، از عناصر آراینده ی نقش بسته بر دیواره ی سردابه ی برج می باشد . هم چنین از نوشته ی گچ بری شده ی درون سردابه ، احتمال می رود این سازه به عنوان یک برج آرامگاه ، ساخته شده باشد . آرایه های بدنه ی بیرونی گنبد به شکل قطاربندی ، شکل های هندسی و سه رده مقرنس ساده است و دیوارهای درونی آن ، دارای آرایه های نقّاشی به رنگ پیروزه ای بوده که در گذر زمان از میان رفته است و تنها بخش کمی از آن ها ، مانده است .