پیشوازاده ولی ضیاآباد

رأس ساعت 15 بعد از ظهر با بچه ها ، قرار داریم . از سمت میدان دفاع مقدّس ، راهی جادّه ی تاکستان می شویم . ساعت خروج از قزوین ، 15 و 35 دقیقه است و کیلومترشمار خودرو ، عدد 95385 را نشان می دهد . پس از گذر از شهر اقبالیّه و شهر تاکستان به سه راهی زنجان ـ همدان می رسیم . مسیر را به سمت زنجان ، ادامه می دهیم . در اواسط مسیر ، خروجی شهر ضیاآباد با یک تابلوی نامعلوم و کوچک در سمت چپ جادّه ، قرار گرفته است . وارد این خروجی می شویم و خیابان اصلی شهر را ادامه می دهیم . آن گاه که به نخستین میدان می رسیم در گوشه ی سمت چپ آن ، بنای زیبای امام زاده ولی ، خودنمایی می کند . در این لحظه ، ساعت ، 16 و 21 دقیقه است و کیلومترشمار خودرو ، عدد 95446 را نمایش می دهد ؛ یعنی 46 دقیقه زمان و 61 کیلومتر مـــــــــــــسافت ، فاصله ی این امام زاده تا قزوین می باشد . بنای امام زاده ، واقعاًزیباست ؛ کوچک و دلنشین . مقبره ، فاقد ضریح است . پس از زیارت و عکس برداری از مقبره از پیرمرد خادم آن جا ، تقاضا می کنیم که درِ کوچک پشت بام را برای مان بگشاید تا بتوانیم از گنبد زیبای امام زاده نیز بازدید نماییم . از پلّه های باریک با سقف کوتاه ، بالا می رویم و در کنار گنبد هم عکس می گیریم . امام زاده ولی از نوادگان امام موسای کاظم است و بنائی که سازه ی کهن امام زاده را تشکیل می دهد ، مربوط به دوره ی سلجوقی می باشد . در کنار ساختمان امام زاده ، آرامگاه فردی به نام ملّا بخش علی سعیدی است که متوفّای سال 1310 می باشد . جالب بودن این آرامگاه از آن جهت است که اوّلاً ، تنها قبری است که در اطراف امام زاده ، واقع شده است و ثانیّاً ، عکسی قدیمی از صاحب قبر در درون امام زاده بر دیوار ، نصب می باشد .

خادم امام زاده از ما ، تقاضا دارد که مشکل نداشتن ضریح را به مقامات ، منتقل نماییم ؛ ولی گویا بی خبر است که دردهای این کشور آن قدر زیاد است که گوش آقایان ، خود به خود ، کر شده است .

مینا کلهر ، حسین برجی خانی ، منا کلهر

من در کنار سازه ی پیشوازاده