قزوین در گذشته ، دارای حصاری بوده است که دور تا دور شهر را می پشانده تا از گزند دشمنان و راهزنان در امان بماند . این حصار با دروازه های متعدّدی که امروزه ، تنها دو تای آن ها ، باقی مانده اند با دنیای خارج ، مرتبط می شده است . این دو دروازه ، دروازه های قدیم تهران و درب کوشک هستند . از دروازه ی قدیم تهران در 6 فروردین 87 ، بازدید و گزارش آن را در جلد نخست این مجموعه ، منتشر کرده ایم . روز آدینه ، 12 تیرماه ، رأس ساعت 10 صبح نیز برای بازدید از دروازه ی دیگر ، یعنی دروازه ی درب کوشک ، در جنب میدان میرعماد ، حاضر می شویم . این دروازه ی زیبا ، بر خلاف دروازه ی قدیم تهران ، تنها یک نما به سوی خارج شهر دارد که با طاق نماها ، کاشی کاری ها و رسمی بندی ها ، تزیین شده است و گذرگاه دروازه را که قوسی نیم دائره و اکلیل دارد ، در بر گرفته اند . بدنه ی رو به داخل شهر ، آجری ساده است . نقش های متنوّع کاشی کاری و چهار گل دسته ی توپر از ویژگی های دیگر دروازه ی درب کوشک یا راه کوشک است که امروزه به صورت مخفّف ، راکوش ، خوانده می شود . این دروازه در دوره ی قاجاریّه ، ساخته و در سال 1296 هجری قمری در دوره ی حکومت عضدالدّوله ، کاشی کاری شده است . این دروازه به سوی الموت ، رودبار شهرستان و کوشک ها و شکارگاه های شمال قزوین ، باز می شده است و به همین علّت ، راه کوشک ، خوانده می شده . در هر طرف راهرو ، دو طاق نما ، ساخته شده که با نرمی به سوی بیرون ، پیش آمده و حالت آغوش گشــوده را تداعی می کند . در ستون سمت راست نیز کتیبه ی آبی رنگ زیبایی با متن کوچه ی درب کوشک ، بر روی یک کاشی ، نصب شده است .
مینا ؛ زینب ؛ من ؛ سعید و حسن
شیر و خورشید
کاشی نوشته ی دروازه