الموت گردی

امروز آدینه دوم مرداد ، تصمیم گرفته ام که از الموت خاوری به سوی الموت باختری و در راه های شاخه ای و کم رفت و آمد این منطقه ی زیبا ، رانندگی و از طبیعت و تاریخ میان راه ، نگاره برداری کنم . پس از بیرون رفتن از شهر قزوین و از سمت میدان مینودر به سوی الموت و گذراندن روستاهای کورانه و رشتقون و هنگامی که به آغازین گردنه های راه الموت خاوری میرسم با دیدن راه شاخه ای سیمیار به سمت راست میروم و وارد این راه میشوم . بر پایه ی تابلوی راهنما از این جا تا روستای سیمیار که نخستین روستای مقصد من است ، سیزده و نیم کیلومتر میباشد .

راه تا بخش عمده ای ، آسفالته و مناسب است . راهیست بسیار خلوت و کوهستانی .

پس از پیمودن نه و نیم کیلومتر به دوراهی سیمیار میرسم که سمت راست به سوی این روستای کوچک و مستقیم به سوی باغستان میرود ؛ بر پایه ی تابلو از این جا تا باغستان ، 5 کیلومتر راه است . راه ، خاکی شوسه میباشد . در راه سیمیار به باغستان ، با گلّه ی بزرگی از گوسپندان و یک چوپان مهربان به نام آقای رشوند ، رو به رو میشویم .

پس از رسیدن به روستای باغستان و گذر از آن به سوی روستای کمال آباد میرویم ؛ راه باغستان به کمال آباد نیز بسیار دلنشین ، خلوت و دوست داشتنی است .

اندکی پیش از رسیدن به کمال آباد ، راه ، آسفالته میشود . در این جاست که رود بزرگ شاه رود و شالیزارهای برنج کنار آن ، خودنمایی و چشمنوازی میکنند . پس از گذر از کمال آباد و قسطین رود به رجائی دشت میرسیم . از رجائی دشت به سوی حسن آباد ، بیرون میرویم و پس از رسیدن به راه شاخه ای دورچاک ، وارد آن راه میشویم که در سمت راست راه اصلی ، قرار گرفته است . بر پایه ی تابلوی راهنما از این جا تا دورچاک ، پنج و نیم کیلومتر است . پس از رسیدن به دورچاک با پرس و جو از اهالی ، راه کشکدر را جویا میشوم ؛ اگرچه تنی چند از اهالی ، توصیه میکنند که راه ، ناگوار است و بهتر است که نروم ولی من به پیگیری راهم ، راسخ تر میشوم و راه خاکی دورچاک تا کشکدر را میپیمایم ؛ راه مناسبی است و بر خلاف گفته ی اهالی ، مشکلی در پیمایش آن نیست ؛ پس از رسیدن به کشکدر ، راه روستای پیشوازاده محمّد یا حسین آباد را جویا میشوم که پس از حدود دو کیلومتر پیمایش و گذر از کنار جوی آبی روان به پیشوازاده محمّد میرسم .

پس از بازدید از ساختمان زیبا و قدیمی این پیشوازاده به سوی شهرستان بالا میرویم : راه ، خاکی و کوتاه است و پس از شهرستان بالا به شهرستان پایین میرسیم که در آن جا نیز از ساختمان زیبای پیشوازاده ابوالحسن ، بازدید میکنیم .

از شهرستان پایین به سوی کیاکلایه ی پایین میرویم که همه ی این راه ها ، خاکی هستند . پس از رسیدن به کیاکلایه ، راه ، آسفالته و مناسب میشود . از بخشی از شهر رازمیان گذشته و به سوی روستای بهرام آباد میرویم . از راه اصلی تا روستای بهرام آباد ، حدود 700 متر فاصله است و از روستای بهرام آباد نیز به سوی روستای خسرود ، بیرون میرویم . درازترین راهی که امروز میپیماییم ، همین راه بهرام آباد تا خسرود است که همه ، خاکی است و در حدود 50 دقیقه به درازا میکشد تا سرانجام از روستای کوچک خسرود ، سر در میآوریم و از خسرود هم از راه الولک به سوی قزوین بازمیگردیم .

این راه از الموت خاوری تا الموت باختری را در 148 کیلومتر و در 5 ساعت و نیم میپیماییم .