به نام خدایی که همگان را آزاد آفرید .
بازدید از غار ولی
گردشگران : 11 نفر ( علی رضا هاشمی ، زهرا فتحی ، زهرا گل پرست ، زینب هاشمی ، مهدی ریاضی ، جواد دانیال زاده ، نرگس آذرکار پورمقدّم ، پیمان سلطانی اصل ، مینا کلهر ، رؤیا کلهر و امیرحسین قدیری )
در پی درخواست خانم زهرا فتحی ، یکی از اعضای جدید ایرانگشت ، برنامه ای جهت بازدید مجدّد از غار زیبای ولی در روستای گشنه رود قزوین ، در نظر گرفته شد .
در روز زیبای دوازدهم فروردین 1390 که روز جمهوری اسلامی ، نام گرفته است به قصد غار ولی واقع در روستای گَشنه رود در شمال قزوین به راه می افتیم . ساعت حرکت ، 7 صبح است . برای دست یابی به این غار زیبا ، بهترین مسیر ، جادّه ی آسفالته ی الولک است که از انتهای خیابان نوروزیان ، آغاز می شود . پس از پشت سر گذاشتن روستای الولک و سه راهی روستای نیاق به سه راهی دیگری می رسید که سمت چپ آن با تابلوی امام زاده اسماعیل دستجرد سفلی ، مورد راهنمایی واقع شده است . وارد همین فرعی می شوید . مسیر ، طولانی و پرپیچ و خم است و طیّ آن را جز به دوستداران طبیعت زیبای ایران به دیگران ، توصیه نمی کنیم . پس از طیّ مسافتی ، جادّه ، خاکی می شود . اینک به سه راهی مهمّ دیگری می رسید که سمت راست آن به روستای خسرود و سمت چپش به روستای دستجرد سفلی ، منتهی می شود . سمت چپ را ادامه ی مسیر دهید تا به روستای دستجرد سفلی برسید . این روستا را پشت سر می گذاریم . پس از طیّ روستاهای تیان دشت ، تماس آباد و توت چال در ســـاعت 30 : 9 صبح و پس از 62 کیلومتر رانندگی به روستای گَشنه رود می رسیم ؛ روستایی که نسبت به روستاهای اطراف خود ، بزرگ تر به نطر می رسد . هیچ یک از اهالی که مورد پرسش ما قرار گرفتند از وجه تسمیه ی روستا ، اطّلاعی ندارند . سرانجام با راهنمایی جوانی خوش برخورد به نام آقاصادق حسنی و دوست خوبش ، آقاجواد ، از جادّه ای بسیارناهموار به سمت غار می رویم . تا جایی که ون می رود با ماشین ، طی می شود . این جاست که مسیر پیاده روی ، آغاز می شود . پس از حدود یک ساعت پیاده روی و عبور از مناطق زیبای کوهستانی ، تپه های بلند و کوتاه و صخره های شکسته شده بر اثر سیل به دهانه ی غار می رسیم . ورود به غار ، با توجّه به دهانه ی گشاد آن ، کاری ساده است . پس از پشت سرگذاشتن یک اتاقک مانند کوچک ، باید از دهانه ای بسیارباریک به صورت سینه خیز و خوابیده بگذریم . پس از این دهانه ، نوبت به منطقه ی خطرآمیز دیگری می رسد که سراشیبی تندی است که به یک سالن بزرگ زیبا که پر از چکنده ها و چــکیده های نازنین آویزان می باشد ، منتهی می شود . با گرفتن عکس های زیبا از این غار دهشتناک ، خاطرات مان را ثبت می کنیم . در گوشه ای از غار ، چشمه ی کوچکی ، وجود دارد که دارای آبی زلال و گواراست . این غار در ارتفاع 1620 متری ، واقع شده و قدمت آن به 250 میلیون سال پیش می رسد . دو دهانه ی دیگر غار بر اثر زمین لرزه ی شدید سال 1369 ، کاملاً مسدود شده اند . هوای درون غار ، مرطوب و سرد است . به گفته ی دو جوان راهنمای مان ، گرگ های بسیاری در طول تاریــــکی در این غار ، اقامت می کنند .
علی رضا هاشمی
دست زهرا فتحی درد نکنه که مدیریّت این سفرو بر عهده داشت .
خاهش میکنم!!!
منکه کاری نکردم اگرم کوتاهی بود مدیر گروه وبچه ها بذارن به حساب اینکه عضو جدیدم و بی تجربه!
ولی انصافا خوش گذشت!