الف ) کاخ ناصری
1 )) این کاخ یا کوشک کوچک در روستای شهرستانک در میانه های راه کرج به چالوس ، قرار گرفته است . از کرج که به سمت چالوس بروید ، تابلوی روستای شهرستانک در یک راه شاخه شده در سمت راست تان ، دیده میشود . وارد این راه شاخه ای شده و آن را پی بگیرید تا به روستای شهرستانک برسید . در این جا ، دیگر ، باید وارد روستای شهرستانک شوید و باید راه خاکی مستقیم را پی بگیرید تا پس از اندکی به سربالایی برسید که در سمت راست تان ، روستای بزرگ شهرستانک در ژرفای درّه ای ، دیده میشود . بهترین جا برای گذاشتن خودرو ، همین جاست .
2 )) راه تا روستای شهرستانک ، آسفالته و از این روستا تا کوشک ، خاکی است که این خاکی در بیش تر راه ، بسیار خوب و مناسب است و در بخش اندکی ، دارای فرورفتگی ها و برآمدگی هاییست .
3 )) پس از پارک کردن خودرو در جای گفته شده ، از راه پاکوب آشکاری که به سوی روستا میرود ، راه را پی بگیرید تا به کاخ برسید ؛ روشنگری ، این که مجموعه ی کوشک از جای نگه داشتن خودرو نیز کاملاً آشکار است . راه پاکوب ، راه مناسبی است ؛ البتّه اکر باتون هم راه تان باشد ، بسی بهتر است . پس از نیم ساعت به کوشک میرسید .
4 )) کوشک ناصری در کنار یک رودخانه ی پرآب و زیبا و درون یک حصار آجری ، قرار گرفته است ؛ هنگامی که وارد محوّطه ی کوشک میشوم ، به روشنی الگوی باغ های ایرانی را در معماری آن میبینم . درِ اصلی ورودی محوّطه در سمت جنوبی و رو به پایان روستای شهرستانک ، قرار دارد ؛ بر فرض اگر از آن در ، وارد محوّطه شویم ، با آثار کاملاً روشنی از جوی آب و سپس پلّکانی سه سویه ، رو به رو میشویم که به سوی کوشک میروند . درختان هم در پایین پلّکان ، رخ نمایی میکنند . یعنی عناصر باغ ایرانی از جوی آب روان ، درختان و سبزه ها و کوشکی در پایان محوّطه ی باغ ، همگی در این مجموعه ، دیده میشوند . در گوشه ی جنوب خاوری مجموعه و در کناره ی سمت راست در اصلی ، ویرانه ای از یک گرمابه ، دیده میشود .
5 )) بدبختانه ، خود کوشک هم رو به ویرانی است و به حال خود ، رها شده است . سقف مجموعه ، شیروانی است و درون آن ، 4 اتاق کوچک و بزرگ ، دیده میشوند . در اتاق بزرگ ، یک حوض در میان آن ، به چشم میخورد . دیوارهای مجموعه ، پر است از یادگاری های زشت و زیبا . سقف اتاق ها ، برخی در حال فروریختن و برخی نیز شکسته شده اند . درها و پنجره ها به نظر تازه تر میرسند .
6 )) در گوشه ی شمال خاوری کوشک ، یک مجموعه اتاق کوچک تر ، دیده میشود که به دست شویی های ویرانه ای ، مجهّز گشته است . به نظر میرسد این اتاق ، پس ترها ، افزوده شده باشد .
7 )) این جا ، کوشک تابستانی ناصرالدّین شاه قاجار بوده است که در یکی از خوش آب و هواترین مناطق نزدیک پایتخت ، ساخته شده و گویا امروزه به کار استراحت کوهنوردان میآید ؛ هستی تخت خواب های چوبی و فلزّی چندی ، بیانگر همین امر میتواند باشد .
8 )) نقطه ی جی پی اسی کوشک : 35 درجه و 56 دقیقه ی شمالی و 51 درجه و 22 دقیقه ی خاوری و بلندای آن از رویه ی دریا ، 2334 متر است .
9 )) چند پایه ی ستون سنگی و یک تخته سنگ بزرگ با یک چهره ی هخامنشی در گوشه گوشه ی حیاط کوشک ، رها شده اند .
ب ) چشمه ی گله گیله
1 )) کمی بالاتر از کوشک ناصری ، چشمه ی پرآبی ، دیده میشود به نام گله گیله . فاصله ی این چشمه با کوشک ، آن اندازه کم است که هر دو در یک نقطه ی جی پی اسی ، قرار دارند .
2 )) بلندای این چشمه از رویه ی دریا ، 2352 متر میباشد .
3 )) این چشمه ، بسیار پرآب ، سرد و گواراست .
هم سفران این سفر : زینب هاشمی و میرحسین هاشمی
این چشمه با آب بسیار سردش تو فصل تابستان وقتی از توچال سرازیر می شی حسابی می چسبه 😉
ممنون برای این گزارش
خواهش میکنم
بی معرفت نیستما
کم میام
کم میخونمت
وقتی میخونم کیف میده ها
به یاد وبت هستم
ولی خوب به هر حال هزار جور گرفت و گیر هست که کمتر میام یه ظریفی به شوخی میگفت ما ایرانیها از زمان کوروش و داریوش و خشایار شا فک میکردیم که هرجا رسیدیم باید یادگاری بذاریم!!!!
اون وقتا سنگ نبشته حکاکی میکردن!!!! الان روی دیوارا و درختا و آثار باستانی و هرشهری که میریم یادگاری مینویسیم تا دیگران نقش حضورمونا ببینن!!!
خلاصه این که خیلی خیلی ما با فرهنگی!!!