به سوی مازندران

به سوی مازندران

هم راه با دوست و هم سفر عزیزم ، مرصاد به سوی مازندران میرویم ؛ این بار از راه الموت ؛ چون نخستین جای موردبازدیدمان ، آبشاری است به نام مران که در نزدیکی راه الموت به شهسوار ، قرار دارد .

از قزوین به سوی الموت خاوری با مرکزیت معلم کلایه ، بیرون میرویم و راه اصلی را آن قدر ادامه میدهیم تا وارد استان مازندران شویم .

این راه ، بسیار زیبا ، کم رفت و آمد و بکر است ؛ در راه ، چندین بار با دریایی از مه در پایین دست راه و در ژرفای دره ها ، رو به رو میشویم و انرژی میگیریم . سرانجام وارد دریای مه میشویم و شباهنگام به روستای مران میرسیم . چون جایی را برای اقامت شبانه نمی یابیم ، به ناچار در مسجد روستا میمانیم .

این هم تجربه ای میشود ؛ در مسجد ، شام میخوریم و میخوابیم .

صبح ، از خواب که برمیخیزیم با راهنمایی اهالی به سوی آبشار میرویم ؛ پس از گذر از دو پل چوبی زیبا که بر رودخانه ، بسته شده اند ، در میانه های راه چون حس میکنم ممکن است راه را گم کنیم و با طبیعت زیبا ولی خشن ، رو به رو شویم ، با راهنمای روستا ، تماس میگیرم و از او میخواهم که به کمک ما بیاید .

آقای مصطفا منصورکیائی که پیرمردی پرانرژی و مهربان است ، پس از یک ربع به ما میرسد و با او به سوی آبشار میرویم . مسیر کوهپیمایی سبک به سمت آبشار ، بسیار دلچسب و دلپذیر است . بارها از کنار رودخانه و گاهی از درون آن ، میگذریم و پاکوب های چندشماری را میپیماییم تا پس از چند استراحت کوتاه به نزدیک آبشار میرسیم .

این راه تا بالای آبشار میرود و حدود یک ساعت طول میکشد . راه دیگری هم هست که به پایین دست آبشار میرود که برخی ، آن را میپیمایند . مران ، آبشار بسیار بلند و خروشانی است که با نام های عروس و خبکندی هم خوانده میشود .

خوب پس از دیدن آبشار زیبای مران و گرفتن انرژی زیاد از یک طبیعت گردی جانانه ، سوار بر خودرو شده و به سوی جنگل های دوهزار شهسوار به راه میافتیم . اگرچه راه ، طولانی است ولی جذابیت راه و زیبایی راه های سبز شمال ، خستگی بر بدن های مان نمیگذارد .

به شهسوار که میرسیم به دنیال هماهنگی پیشین با راهنمای گردشگری ، آقای میرکریمی ، خودروی خودمون رو در پارکینگ خونه ی یکی از آشنایان میگذاریم و با جیپ آمریکایی باحال و خوشگل ، دل رو میپسریم به راه جنگلی . راه جنگلی ، بسیار زیبا و دلرباست ؛ با چاله چوله هایی ژرف و خفن .

پیمودن این راه ، فقط از توان این جیپ زیبا برمیاد . کرایه ی ما میشه 800 هزار تومن رفت و برگشت . جیپ ، ما رو تا نزدیکی آب گرم فلک ده میبره ؛ اقامت امشب ما در کنار این آب گرم و در داخل یه کلبه ی جنگلیه . محیط این جا ، بسیار باصفا و نازنینه . هوا ، بارونی و کاملن جنگلیه .

وسایل مون رو که در کلبه میگذاریم ، تصمیم میگریم چایی بنوشیم و کمی جنگل نوردی بکنیم . خیلی میچسبه . همه جا ، بارون و حسابی خیس شده ؛ جویبارهای جنگلی ، پرآب هستن و منظره ی طبیعت ، واقعن قشنگ شده . محوطه ی کلبه های جنگلی ، کم کم توی مه ، فرومیره و زیبایی کلبه های جنگلی ، هزارچندان میشه .

شب ، خواب بسیار خوبی رو در آرامش مطلق کلبه مون میگذرونیم و صبح هم املت ملسی رو به رگ میزنیم .

پس از این که یک نیم روز و یک شب بسیار دلچسب رو در دل جنگل گذروندیم ، میریم به سوی روستای عسل محله که از زیباترین روستاهای مازندران هست .

هنگام بازدید و قدم زدن در عسل محله ، این روستا را هم مه گرفته است . این روستای گردشگری ، پر از ویلاهای اجاره ای است . یک امام زاده هم دارد .