آب انبار آقا
میریم به یکی از محله های کهن شهر آب انبارها ، قزوین به نام محله ی حلاجان تا از آب انباری دیگر به نام آقا ، دیدن بکنیم .
پس از هماهنگی با آقای رزاقی که کلیددار آب انبار هست و در اون جا ، مشغول ساخت سازهای آهنگسازی و نوازندگی ، وارد آب انبار میشیم و همانند همه ی آب انبارها ، پس از چندین پله ی بلند به راه شیر و انباره ی اصلی می رسیم . انباره ای با گنجایش حدود 800 هزار لیتر .
درون انباره ، میتوان از راه میراب برای پایین آمدن از سر کوچه به درون انباره برای پاکیزه کردن آن ، دیدن کرد ؛ راهی ترسناک که میراب ، باید چهار دست و پا به پایین میآمده و دوباره از همان ، بالا میرفته است . هم چنین رو به روی پله های ورودی آب انبار ، اتاقی است که برای استراحت میراب بوده است ؛ گویا با نردبام به درون اتاق می رفته است .
یک در هم در پشت آب انبار ، تعبیه شده بوده برای بالاکشیدن کثافات و ناپاکی ها با سطل از درون انباره . شوربختانه آثار بازسازی های بدون پیوند با گزاره ی تاریخی بر جای جای آب انبار ، خودنمایی میکنند .
این آب انبار ، توسط نیکوکاری به نام آقامیرعبدالصمد تقوی در کنار یک مسجد برای بهره گیری همگانی ، ساخته شده بوده است و به دوره ی قاجار ( حدود 170 سال پیش ) بازمیگردد .
سردر ، دارای کاشی کاری های زیبایی است ؛ اگرچه آثار زخم بهسازی های ناهمگون بر آن هم دیده میشود .
یک نوشته ی کاشی بر بالای سردر اصلی ، دیده میشود با این مضمون : سلام الله علی الحسین و اصحابه ؛ 1358