گنبد غفّاریّه

در کنار گنبد غفّاریّه ، بوستانی را با همین نام ساخته اند که آن هم بسیارزیباست .

725 ـ 728 ه . ق .

آشکارترین و تنهاترین برج مانده از دوره ی ایلخانی در مراغه می باشد که شیوه ی معماری آن ، برگرفته از برج های دوره ی سلجوقی است . این برج به دستور قراسنقر ، حاکم مراغه و در زمان شاه ابوسعید بهادرخان ، حاکم توانمند ایلخانی ، ساخته شده است و پس ترها به دلیل خشم ابوسعید نسبت به قراسنقر و کشتن وی ، جایگاه خاکسپاری سازنده ی سازه گردید . از مهم ترین مظاهر آراستگی این سازه ، وجود کاشی های پیروزه ای رائج ایلخانی با نقوشی همانند شمسه و گل و هم چنین خطّ ریحان می باشد . نقش چوب چوگان در قاب بندی های بیرونی آن از دیگر نشانه های دارای  اهمّیّت بیرونی سازه هست که به عنوان نشانه ی امیر شمس الدّین قراسنقر ، شناخته شده است .

درِ این گنبد نیز بدبختانه ، بسته است .