پیشوازاده منوّر

چهارم فروردین 1395

1 )) این پیشوازاده در نزدیکی شهر دانسفهان در راه بویین زهرا به همدان ، قرار گرفته است . از قزوین تا این پیشوازاده از سمت بویین زهرا ، حدود 89 کیلومتر و یک ساعت راه است . در این راه از روستاهای محمّدآباد ، عصمت آباد ، صدرآباد ، حسین آباد ، شهر بویین زهرا ، شهر سگزآباد و روستای نوده میگذرم تا به شهر دانسفهان میرسم . پس از بیرون آمدن از شهر به راه سمت چپ رفته و پس از رسیدن به یک سه راهی نیز به راه چپ رفته و سه راهی دوم را هم به سمت چپ میروم . از همین سه راهی ، ساختمان پیشوازاده ، نمایان میشود .

2 )) ویژگی های ساختمان پیشوازاده :

1 ـ 2 ـ دو مناره و یک گنبد طلایی رنگ نوساز

2 ـ 2 ـ ساختمانیست در دو طبقه که طبقه ی زیرین به عنوان زیرزمین و برای انجام مراسم مذهبی ، به کار گرفته میشود . نمای ساختمان از سنگ مرمر میباشد و پنجره هایی فلزّی و قهوه ای رنگ .

3 ـ 2 ـ 29 پلّه ی مرمرین ، ما را به سردر اصلی میرساند .

4 ـ 2 ـ بر بالای سردر اصلی ، عبارت (( مرقد مطهّر امام زاده منوّر خاتون دختر امام موسی بن جعفر )) نوشته شده ؛ همین عبارت با اندکی دگرگونی بر سردر کوچک تر دومین نیز نگاشته شده است . بر سردر کوچک تر ، عبارت (( بانی بازسازی حاج علی اکبر انصاری دانسفهانی در سال 1391 هجری شمسی )) نیز درج شده است .

5 ـ 2 ـ پس از ورود از این سردر به اتاق بزرگی ، وارد میشویم که اتاق ضریح که اتاقیست کوچک تر ، درون این اتاق ، قرار دارد . از دری فلزّی و قهوه ای رنگ که اطراف آن با نشانه های قرآنی ، آراسته شده ، وارد اتاق ضریح میشوم . البتّه بر پایه ی سنّت اسلامی ، ورودی آقایان و بانوان از یک دیگر ، جدا هستند . پنج در دیگر به رنگ پیروزه ای در برهای جنوبی ، شمالی و خاوری این اتاق ، دیده میشوند که بسته هستند .

6 ـ 2 ـ ضریح نوساز و طلایی رنگ در میانه ی این اتاق ، قرار گرفته و محلّ دیدار بانوان و آقایان نیز با پرده ای از یک دیگر ، جدا شده است . این ضریح که چهارمین ضریح این پیشوازاده است به سفارش علی اکبر انصاری در پانزدهم شعبان یک هزار و چهارسد و بیست و دوی هجری ، ساخته و نصب شده است . زیرپایه ی ضریح با سنگ مرمر از زمین ، بالا آمده است .

بر بالای ضریح نیز لوستر بزرگ و زیبایی ، آویخته گشته است .

درون ضریح ، سنگ گوری ، دیده میشود که روی آن با پارچه ، پوشانده شده است . به گفته ی خادم پیشوازاده ، این جا ، سردابه ندارد . هم چنین به گفته ی وی ، سازه ی خشت و گلی این پیشوازاده در زمین لرزه ی مهیب سال 1341 ، ویران شد و کهنای سازه ی کنونی به سی سال میرسد . چند آرامگاه از درگذشتگان آن زمین لرزه نیز در پشت ساختمان پیشوازاده ، هستند .

7 ـ 2 ـ این اتاق که اتاق اصلی پیشوازاده به شمار میآید ، خود ، دارای آراستگی ها و آیینه کاری های زیبا و چشمنوازیست . در بر خاوری ضریح ، محراب کوچکی ، دیده میشود و بر سقف نیز گنبدچه های زیبایی ، تعبیه شده اند . راه بالارفتن به سوی بام ، راه پلّه ایست بلند و فلزّی که کمی خطرناک است و مرا از بالارفتن ، منصرف میسازد .

8 ـ 2 ـ آرامگاه سیّدحسن حسینی که سرپرست پیشین این پیشوازاده بوده در بر باختری ضریح ، همراه با نگاره ی وی ، دیده میشود . سال مرگ وی ، هزار و سی سد و پنجاه و هشت هجری ماهی میباشد . سنگ گور او از مرمر است و در یک محفظه ی شیشه ای ، قرار گرفته است . آرامگاه کسی به نام یدالله خان صالحی نیز در اتاق ضریح ، دیده میشود .

9 ـ 2 ـ اتاق بزرگ تر که گرداگرد اتاق اصلی ، کشیده شده ، دارای مورد ویژه ای نیست به جز یک محراب بزرگ تر نسبت به محراب اتاق اصلی که در بر خاوری آن ، ایجاد شده است .

10 ـ 2 ـ دیدارنامه ای با مضمون زیر در تابلویی ، نصب شده است :

(( السّلام علی جدّک المصفی ، السّلام علی ابیک المرتضی ، السّلام علی السّیّدین الحسن و الحسین ، السّلام علی خدیجه ام سیّده نساء العالمین ، السّلام علی فاطمه ام الائمّه الطّاهرین ، السّلام علی انّفوس الفاخره بحور العلوم الزّاخره شفعائی فی الآخره و اولیائی عند عود الرّوح الی العظام النّاخره ائمّه الخلق و ولاه الحق السّلام علیک یا بنت رسول الله ، السّلام علیک یا بنت فاطمه و خدیجه ، السّلام علیک یا بنت امیرالمؤمنین ، السّلام علیک یا بنت الحسن و الحسین ، السّلام علیک یا بنت ولی الله ، السّلام علیک یا اخت و یا عمّه ولی الله السّلام علیک یا بنت موسی بن جعفر ، السّلام علیک یا منوّر خاتون و رحمت الله و برکاته ، اشهد ان لا اله الّا الله و اشهد ان محمّدا عبده و مصطفاه و ان علیا ولیه و مجتباه و ان الامامه فی ولده الی یوم الدّین نعلم ذلک علم الیقین و نحن لذالک معتقدون و فی نصرهم مجتهدون . ))

نمایی همگانی از ساختمان پیشوازاده

ضزیح