پیشوازاده ابراهیم

پیشوازاده ابراهیم

پیشوازاده ابراهیم ( 9 خرداد 1393 )

علی رضا هاشمی ، حسن ترابی ، پروین کپورچیان ، زینب هاشمی ، ایمان کریمیان ها ، مهدی نرج آبادی و حامد فیّاض پور

برای بازدید از یکی از فراوان پیشوازادگان استان کاسپین ، این بار ، برنامه ی بازدید از پیشوازاده ای به نام ابراهیم را میریزیم . بنا بر نوشته ی کتاب مینودر ، این پیشوازاده در روستای ابراهیم آباد شهرستان آبیک ، واقع شده است ؛ امّا هنگامی که با نقشه ی استان ، رو به رو میشوم ، میبینم که شهرستان آبیک ، دو روستا به نام ابراهیم آباد دارد و بدبختانه ، مشخّص نیست که این پیشوازاده در کدام یک از این دو روستاست . برای همین ، تصمیم بر آن میشود که با سر زدن به هر دو روستا ، نشانه ی پیشوازاده را بیابیم . پس در ساعت 53 : 9 و کیلومتر 13498 به همراه بچه ها با دو دستگاه خودرو ، حرکت مان را به سوی روستای ابراهیم آباد واقع در راه خاکعلی به آبیک ، آغاز میکنیم . پس از گذر از شهر بیدستان و شهر شریفیّه به سه راهی خاکعلی میرسیم که وارد فرعی سمت راست شده و به سوی خاکعلی میرویم . از خاکعلی و روستای اسلام آباد نیز گذر میکنیم تا به یک راه فرعی در سمت چپ مان میرسیم که به سوی روستای ابراهیم آباد میرود . از آغاز این فرعی تا روستا ، تنها دو کیلومتر راه است . در ساعت 32 : 10 و کیلومتر 13500 به روستای ابراهیم آباد میرسیم ؛ امّا پس از پرس و جو از چند نفر از اهالی این روستا ، در می یابیم که چنین پیشوازاده ای در این روستا نیست ؛ پس از خریدن نان محلّی به سوی روستای ابراهیم آباد دوم که در راه زیاران به طالقان ، واقع شده ، راه می افتیم . پس از بیرون روی از روستای ابراهیم آباد ، وارد راه کهن کاسپین به آبیک میشویم و پس از گذر از ناصرآباد به سه راهی زیاران میرسیم و به سمت چپ میرویم . از زیاران ، خوزنان و صمغ آباد که میگذریم به روستای ابراهیم آباد میرسیم . در همان آغاز روستا با تابلوی پیشوازاده ابراهیم ، رو به رو میشویم که راه این پیشوازاده را نشان مان میدهد . وارد فرعی سمت چپ میشویم و پس از گذر از باغ های روستا با گنبد پیشوازاده ، رو به رو میشویم . خودروها را نگه داشته و گام زنان به سوی پیشوازاده میرویم . ساعت ، 32 : 11 و کیلومتر 13588 است که به سازه ی پیشوازاده میرسیم . کسی که در این جایگاه به خاک سپرده شده از فرزندان پیشوای هفتم شیعیان ، موسی کاظم است . به نظر میرسد که آرامگاه ، دارای ساختمان نخستینی مربوط به دوره ی سلجوقی یا ایلخانی بوده است . سازه ای استوانه ای شکل با یک گنبد کوچک ولی در اطراف آن ، سازه ی جدیدی ، ساخته شده است . یک در در سمت جنوب سازه ، دیده میشود که بسته شده و در سمت شمال آن ، باز است . ضریح سازه ، بسیار کوچک و روی آن ، پوشانده شده است . محوّطه ی درونی آرامگاه نیز کوچک است . طبقه ی نخست با پلّه هایی به طبقه ی دوم که به گونه ی یک غلام گردشی در دور تا دور سازه ، کشیده شده است ، میرسد و از آن جا نیز با چند پلّه به گنبد ، راه دارد . اطراف ساختمان اصلی ، یک مسجد و حسینیّه و خانه های روستاییان ، دیده میشود .

زینب ، پروین و میرحسین در کنار گنبد

حسن و من