دره ی نگاران
برنامه ، اینه که فردا با یه وانت بریم برای دیدن سنگ نگاره های زیبای دره ی نگاران .
صبح روز بیست و ششم دی ماه ، ناشتایی رو که میخوریم ، سوار بر خودروی وانت تویوتای آقای ندرت زهی البته با همراهی یه راننده ی چیره دست به نام آقای حاجی سپاهی ، راه میفتیم به سمت دره ی زیبای نگاران .
راه از ناهوک تا دره ، بسیار بسیار ناهموار و پر از سنگ های کوچیک و بزرگه که اگر چیره دستی آقای حاجی سپاهی نبود ، قطعن با دشواری های زیادی ، رو به رو میشدیم . حدود یک ساعت میریم تا به دره ی نگاران میرسیم . فاصله ی دره با روستای ناهوک ، ۳۶ کیلومتره .
مجموعه ی نگاره های حک شده بر سنگ ها ، به راستی زیبا و تحسین برانگیز هستن که نیاکان ما بر روی این بخش از طبیعت به یادگار از خویش بر جای گذاشتن . نقوش این دره ، عمدتن انسانی و جانوری هستن که به سه دوره ی تاریخی قدیم ، میانه و جدید ، بخش بندی میشن که دوره ی قدیم به حدود هزاره های چهارم تا هشتم برمیگرده .
خوش بختانه این تصاویر زیبا در سیاهه ی آثار مردمی کشور به ثبت رسیده ؛ اگرچه به نظر میرسه هیچ محافظت ویژه ای ازشون نمیشه .
نقوش انسانی به دو گونه ی برهنه و پوشیده هستن و نقوش جانوری ، جانورانی همانند اسب ، خر وحشی ، قوچ ، بز ، مار ، گاو کوهاندار ، شتر دوکوهانه ، سگ ، گرگ ، روباه ، شغال ، یوزپلنگ و جز اینا هستن . انصافن بسیار زیباست و تا جایی که میتونم به شون ، نزدیک میشم و ازشون ، عکس برمیدارم .
ولی برخی از این نقوش در بلندا ، کنده شدن که نمیشه به این آسونیا به شون ، نزدیک شد . گشتن در این دره و نگاره برداری از اون ، نیم ساعت وقت میبره . حالا دیگه باید بخشی از دلم رو در این دره و در کنار این نگاره های زیبا به جا بگذارم و پس از خدانگهداری با دوستان میرم به سوی روستای کلپورگان . میرم برای دیدن و خریدن سفال کلپورگان .