از خراسان جنوبی و در راه اصلی از سمت بجنورد میرم به سوی مشهد . امشب رو در مشهد یه اتاق نزدیکیای صحن طبرسی آرامگاه علی پسر موسی میگیرم و شب اون جا میمونم .
از شوکت و شکوه آرامگاه ایشون ، خوشم نمیاد ؛ چون میدونم پول هایی تیلیاردی و میلیاردی این جا ، خرج میشن تا صحن و سرایی بالا بره ؛ قطعاً اگر خودشون هم بودن راضی به این همه هزینه نمیشدن . کاش این پولا به درستی و در جای مناسب خودشون ، صرف میشدن . زیاد توی حیاط آرامگاه نمیمونم ؛ چون دلگیر ایرانم میشم . این پولا چه کارا که میتونست با ایران بکنه .
بامداد آدینه ، پا میشم و میرم به سوی طبس . توی راه طبس از شهری به نام بردسکن ، باید بگذرم . نرسیده به بردسکن یه راه شاخه ایه که میره به سمت روستایی به نام کشمر ( خیلی جالبه که همانندی بسیاری داره به نام شهر کاشمر )
توی این روستا ، یه برج خوشگله که بهش میگن برج علی آباد کشمر
به راستی قشنگه ولی حیف که دور افتاده و کسی نمیشناسدش .
میگفتن آرامگاه زرتشته ؛ البتّه مشخّصه که این جوری نیست .
یه راه پلّه ی پیچ در پیچ داره که میره طبقات دوم و سومش
با اجازه ی مسؤولش میرم بالا ؛ هیجان انگیز و فوق العادس .
این جا یه برج آرامگاهیه قطعاً . سنگ نوشته های محشری هم داره که بسیار چشمنوازن .
اگر گذرتون به اون سمت ها افتاد ، برج علی آباد کشمر رو حتماً ببینید .
کهنای برج به سده ی هفتم کوچی برگشته و کاربری آن ، آرامگاهیست . شماره ی ثبت آن در آثار مردمی ، 137 میباشد .
بر پایه ی شواهد ، این اثر بر روی مانده های مجموعه ای معماری به نام کوشک ، بنیان گردیده است که با بلندای 38 متر و طرح و نقشه ای کثیرالاضلاع دربردارنده ی ساقه ای گرد و 48 نیم ستون در بدنه ی آن میباشد . هم چنین گنبدی دوپوسته بر روی سازه ، ایجاد شده است . از جمله عناصر آرایه ای این سازه ، میتوان به گچبری ، مقرنس های آجری و گچی و جز آن ها ، اشاره کرد .
سبک معماری و اجزا و عناصر این سازه ، همانندی بسیاری به برج رادکان چناران دارد .