در لا به لای خیابان باحال و قدیمی مولوی تهران ، گنبد آرامگاهی ، دیبده ها را به خود میگیرد . آرامگاهی که برای پیشوای آدینه ی تهران در زمان ناصرالدّین شاه است ؛ همو که ناصرالدّین ، او را بسیار دوست میداشته و پس از مرگش ، آرامگاه باشکوهی را برای وی ، برپا میسازد .
چقدر جوان بودم …
با در بسته ی آرامگاه ، رو به رو میشوم ؛ زنگ میزنم ؛ کسی میآید . با پرداخت مبلغی پول ، در را برایم میگشاید . وارد محوّطه ی آرامگاه میشوم و آغاز میکنم به نگاره برداری .
میگوید این ، گور دختر ناصرالدّین شاه است
نگهبانت با نشان دادن سنگ گوری کهن میگوید که این گور برای دختر ناصرالدّین شاه است ؛ نمیدانم سخنش را باور بکنم یا نه ؟
آیینه کاری
آرامگاه اصلی ، ایوان ، آیینه کاری ها و گنبد باشکوهی دارد . سقف سازه نیز بسیار زیباست . دو شاه نشین زنانه و مردانه ی پرزرق و برق هم در سازه هستند . ضریح ، چوبی است و منبّت کاری شده است .
سقف
شاه نشین زنانه
ضریح چوبی