آرامگاه خواجه غلطان
خواجه مهدی فرزند علی فرزند ابراهیم فرزند جعفر فرزند محمد حنفیه که در سال 222 هجری از سوی حاکمی که نماینده ی امین ، برادر مأمون االرشید در مدائن بود و حکومت میکرد ، متواری شده و در سن 66 سالگی با کاروانی که از سوی کرمان به سیستان ، راهی بوده اند در نزدیکی کوه سیستان ( خواجه ) به دست دزدان سمرقند ، جان باخته است .
مردمان سیستان ، پس از آگاهی به دنبال اشرار ، راه افتاده و دزدان را دستگیر نموده و سپس برای به خاک سپاری اجساد به سوی باختر کوه سیستان ، حرکت نمودند ؛ در آن هنگام شخص ناشناسی ، جنازه ی خواجه را بر فراز کوه سیستان و اجساد دیگر را که همه از مردمان کرمان بودند در اطراف آرامگاه به خاک میسپارند . روز هفتم که شمار بسیاری از مردم سیستان برای زیارت جان باختگان به کوه میروند با اطاق ساخته شده بر روی گور ، روبرو میشوند . این اتاق سال هاست که بر سر پا میباشد .
گور ، کشیده و بلند است و در پایین آن ، سوراخی هست که مردمان ، اعتقاد داشتند که اگر پس از فروکردن دست شان در این سوراخ ، غلت میخوردند به حاجت شان رسیده اند . هم چنین دو سنگ به نام های سنگ نیت و سنگ قربانی در این سازه هستند . در کنار سنگ نیت به نیت کردن و درخواست نیاز از خداوند میپرداختند و در کنار سنگ قربانی ، هدیه ی خود به خداوند را قربانی مینمودند .
این سازه در نزدیکی شهر زابل و بر فراز کوه خواجه ، قرار دارد .