آذربایجان زیبای ما
کوله بار سفر را میبندیم و با همراهی بچه های خوش سفر ، راهی آذربایجان زیبا میشویم ؛ آذربایجان زیبای ما که گوش ایران نازنین است ، میزبان ماست .
1 )) روستای مجارشین
هر چی جست و جو کردم ، نتونستم اقامتگاه بومگردی و یا جای دیگه ای رو برای شب مانی در این روستا ، پیدا بکنم ؛ در نتیجه به اصل همیشگی ایرانی ها ، اعتماد میکنیم و راهی روستا میشویم تا به احتمال زیاد بتوانیم میهمان یکی از اهالی روستا شویم .
دل به جاده میسپریم و به سوی شهرستان اسکو در نزدیکی تبریز میرویم و با یاری گوگل مپ به روستای مجارشین میرسیم . ساعت ، حدود 21 است و ما با روستایی بزرگ ولی خلوت ، رو به رو میشویم ؛ به یک نفر برمیخوریم و از او برای جای اقامت شبانه میپرسیم و او ، اطهار شرمندگی میکند .
ناامید نمیشویم و باز به دنبال شخصی دیگر میرویم . جوانی در کنار در ورودی خانه ی شان ، ایستاده ؛ به او میگوییم که ما ، میهمان و غریب هستیم ؛ آیا جایی برای اقامت ما برای امشب دارید ؟ با رویی باز ، ما را میپذیرد و به درون خانه ی باصفای شان ، فرامیخواند .
او ، آقای عظیم حاجی محمدی است و خانواده ی بسیار مهربانش . به سرعت برای مان ، چایی تازه دم میآورند تا خستگی مان به در رود . سفره ای را میچینند با برنجی تازه ، نان محلی ، ماست خانگی و خورشی خوش مزه و بدین وسیله ، شبی خوب را برای مان ، رقم میزنند .
با آقای عظیم و پدر و مادرش ، عکس های خوبی میگیریم و کلی به صحبت مینشینیم . بنا بر این میشود که فردا صبح با عظیم به گشت روستا بپردازیم .
رخت خواب های گل واگل ، رنگارنگ و زیبایی رو برامون میارن و ما ، تن های خسته مون رو به تشک ها و پتوهای گرم و نرم میسپاریم .
فردا صبح ، پس از خوردن ناشتایی مفصل روستایی با عظیم خان به گشت روستایی میریم . مجارشین ، روستایی پلکانی است که برخی ساختمان های آن ، همانند روستای کندوان در صخره های بزرگ ، کنده شده است ؛ از جمله مسجد زیبای آن و برخی خانه ها .
به کوچه باغ های اطراف روستا ، گورستان قدیمی ، طویله ای سنگی ، مسجد روستا و رودخانه ، سر میزنیم و حظ فراوان میبریم .
2 )) خانه ی حریری
به سوی شهر تبریز برای دیدن خانه ی حریری میرویم و این خانه ی زیبا را در دل کوچه پس کوچه های بافت تاریخی این شهر می یابیم .
بر سردر خانه ، عبارت (( نصر من الله و فتح قریب )) ، نقش خورده و حوض زیبایی نیز حیاط آن را زیباتر ساخته است .
3 )) دره ی گورچینلیق
معنای واژه ی (( گورچینلیق )) در زبان ترکی ، (( پر از کبک )) است ؛ آری ، این جا ، دره ای زیباست که پر از کبک بوده است . برای رفتن به این شگفتی زیبای آفرینش ، باید به سمت شهر مرند بروید و سپس به سوی روستای هریس ؛ راه در بخش های پایانی به سوی روستا ، خاکی و خشن میشود .
خودرو را در ورودی روستا گذاشته و با آماده شدن و برداشتن بار و بندیل یک طبیعتگردی دبش به سوی دره میرویم . پس از خروج از روستا ، به باغستان های روستا رسیده و سپس به یک رودخانه با آبی شیری رنگ میرسیم که به راستی نقاشی جادوگرانه ی طبیعت است .
راه را از کنار رودخانه تا حدودی میپیماییم و سپس به سمت راست رودخانه رفته و از یک راه مالرو ، بالا میرویم و با همراهی تنی چند از گردشگران آذری ، راه را پیدا کرده و به دهانه ی ورودی دره میرسیم .
از زیبایی و شگفت ناکی دره ، هر چه بگویم ، کم گفته ام ؛ صدای رودخانه ، بسیار دلچسب و دلنواز است . رودخانه را که بر خلاف مسیر آب بروید به آبشار زیبایی برمیخورید و تا میتوانید عکس و فیلم بگیرید که شاید این لحظات ، دیگر تکرار نشوند .
4 )) آبشار آب بند آیدوغموش
یک آبشار نزدیک و کنار راه اصلی . برای دسترسی به این آبشار از آزادراه تبریز به زنجان ، وارد فرعی میانه شوید و با کمک از گوگل مپ ، راه را پی بگیرید و به آسانی به این آبشار برسید . برای نزدیک شدن به این آبشار مصنوعی ، باید شیبی تند را در حدود یک ربع ساعت ، پایین بروید .
این آبشار ، ناشی از آب آب بندی است که هر از چند گاهی و به ویژه در روزهای تعطیل برای استفاده ی مردم ، باز میشود تا به صورت آبشاری زیبا از صخره ای ، پایین بریزد .
دوستان همراه در این سفر دو روز و نیمه :
حسن عنایت ؛ سارینا سجادی و زینب هاشمی