مسجد محمّدیّه

سر ساعت 12 ظهر یکی از روزهای ماه مبارک رمضان در مسجد قدیمی محمّدیّه ، حاضــر می شویم . این مسجد از مساجد خیلی کهن است و در محلّه ی پنبه ریسه ، واقع شده.هیچ گونه کتیبه ای و آثاری که بانی و تاریخ بنای آن را نشان بدهد ، ندارد . چون ساختمان قدیم ، رو به ویرانی بود ، در سال 1346 هجری قمری به خرج اهل محل و به همّت مرحوم میرزااحمد کلــجه ای ، این مسجد ، از نو ، تعمیر کافـــی شد و شبستان وسیعی با ستون های سنگی ، بنا کردند . در آن جا به اقامه ی جماعت و روضه خوانی می پردازند . حیاط این مسجد ، بزرگ است . حوض و چاه آب هم دارد تا در تابستان به سبب کمی آب در این محل ، مسجد ، دچار بی آبی نشود . مسجد را بعدها ، محمّدیّه ، نام داده اند . مرحوم سیّدرضای رضوی در مقالات « شهر تاریخی قزوین » ، ذکر کرده است که از قدیم ، دو کشکول فلزّی پربها در این مسجد بوده است که همه ساله برای زینت تکیه ی دولــــت می برده اند ؛ امّا در سال های اخـــــیر ( میان 1300 ـ 1310 هجری شمسی ) ، مفقود شده و از میان رفته است . مشارٌالیه می نویسد آن کشکول ها ، هزار تومان قیمت داشته است . طبق نوشته ی سردر مسجد ، تاریخ تأسیس آن ، سال 1313 است . امام جماعت فعلی مسجد ، آقای دوستی ، نام دارد . گشتی هم در پشت بام ساده ی آن می زنیم .

بخشی از شبستان مسجد

من بر بالای منبر

حسن ترابی ؛ مهدی یزدی ؛ مهدی خداوردیان ؛ علی رضا هاشمی

در کهن مسجد

من در شبستان مسجد