ایرانگشت ایران و ایرانگردی سفر
پرچم آرامگاه عبّاس بن علی
20 دی 1392
گردشگران : علی رضا هاشمی ، یوسف رحیمی ، محمّدرضا کریمی ، عاطفه جهان بخشی و احسان حلّاجان
گردشگر بدپیمان : مرجان چگینی
من ، محمّدرضا ، آقای حاج سیّدجوادی ، احسان و یوسف
دیوان خانه ، سازه ایست با حدود 200 سال پیشینه که به دوره ی قاجار برمیگردد . این مرکز ، نمازخانه ی نیاکانی خاندان نامدار حاج سیّدجوادی های کاسپین بوده است که در آن ، افزون بر برگزاری نمازهای گروهی به رتق و فتق کارهای مردم نیز میپرداخته اند . از آن جا که در گذشته های دور ، برخی از متّهمین و چه بسا مجرمین که ادّعای بطلان حقّ خود توسّط حکومت داشتند به این مکان میآمدند و به سخن نامدار ، بست مینشستند و دیگر با ورود آن ها به این مکان ، سربازان با آن ها ، کاری نداشتند ، نام این جا به دیوان خانه ، نامدار شده است .
واقف این مکان که امروزه به عنوان یک حسینیّه ، از آن ، بهره برداری میشود ، علّامه میرمحمّد معصوم حسینی ، نیای میرحسینا و در سال 1207 هجری قمری بوده است .
با ورود از در شمالی مجموعه که بر بالای آن نیز تابلویی ، برای شناساندن این اثر ، نصب گردیده است ، ابتدا به یک هشتی کوچک میرسیم که دری از سمت راست آن ، جدا میشود که گویا به خانه ی هم سایه میرود و دالانی از سمت چپ ، ما را به سوی ساختمان اصلی دیوان خانه ، رهنمون میگردد . ساختمان اصلی از دو بخش کهن و تازه ساز ، تشکیل شده است که بخش کهن با یک سردر هلالی شکل به بخش تازه ساز ، پیوند می یابد . بر بالای بخش کهن ، دور تا دور ، بخش شاه نشین ، قرار دارد که برای بهره برداری بزرگان و یا خانم ها از مجلس عزا بوده است که امروزه به دلیل ویرانی ها و نم گرفتگی های بسیار ، شایان بهره برداری نیست . در بخش تازه ساز ، یک آشپزخانه ی کوچک ، تعبیه شده که به چای پز خانه ، نامی است . این بخش با یک چادر به دو بخش زنانه و مردانه ، بخش بندی شده است . گنبد بسیار کوچک سازه که سیمانیست ، حدود 15 سال ، کهنا دارد . یک نیم طبقه در بخش باختری بخش نوساز ، وجود دارد که از بالای آن ، همه ی مجموعه ، زیر دید قرار میگیرد .
این سازه در سال های 1340 تا 1342 ، توسّط حاج حسین دبیر حاج سیّدجوادی ، مورد بازسازی قرار گرفته است . در بالای دیوار باختری بخش نوساز ، درخت نامه ی خاندان حاج سیّدجوادی که گویا به پیشوا سجّاد میرسد ، نصب شده است . یک پرچم قرمز که سال ها بر روی گنبد آرامگاه عبّاس در کربلا ، نصب بوده نیز در بخش خاوری ، آویزان است . یک حیاط بسیارکوچک هم در بخش جنوبی بنا ، دیده میشود .
توضیحات بالا را از سخنان آقای حاج سیّدجوادی ، برداشت نمودم .
عاطفه ، محمّدرضا ، یوسف ، احسان و من در نیم طبقه ی دوم حسینیّه
عاطفه جهان بخشی همسر محمّدرضای گرامی و هم سفر جدیدم
[گل][گل][گل][گل][گل][گل][گل][گل][گل][گل]
ای صمیمی ای دوست! گاه وبیگاه لب پنجره ی خاطره ام می آیی
دیدنت حتی از دور !آب بر آتش دل می پاشد
آنقدر تشنه ی دیدار توام ! که به یک جرعه نگاه تو قناعت دارم
دل من لک زده است! گرمی دست تو را محتاجم
و دل من به نگاهی از دور!طفلکی میسازد
ای قدیمی ای خوب! تو مرا یاد کنی یا نکنی من به یادت هستم!
لبانتان دائم از خنده لبریزو دامنتان پر گل باد.
[گل][گل][گل][گل][گل][گل][گل][گل][گل][گل]
مثل هميشه با توصيف نوشته ها و ديدن عكس ها خودم را در گروه ايرانگشت احساس كردم
بسیار عالی!
این سازه در کدوم خیابان واقع شده؟تا به حال اسمشو نشنیدم
درود بر شما . این سازه در کوچه ی برق خیابان پیغمبریه هست که من ، فراموش کرده بودم توی متن بگم .
خوب خوش میگذرونین ها
خوشا به حالتون