اردبیل گردی

اردبیل گردی

به من گفته بودند که راه روستای مشیران به روستای کنچوبه ، دارای طبیعت زیباییست و برای همین ، من ، بازدید از این راه را در برنامه هایم نوشته بودم تا این که فرصتی ، دست داد تا در یک سفر دو روز و نیمه به استان اردبیل بروم . روستای مشیران در شهرستان مشکین شهر است .

این روستا در راه دژ دیو ، واقع شده که چند گاه پیش ، مورد بازدیدمان قرار گرفته بود . از مشیران تا کنچوبه که مرکز این دهستان میباشد ، حدود بیست دقیقه راه است ؛ اگرچه زیبایی های طبیعی هر دو سوی این راه ، دیدنی و شایان توجه هستند ؛ ولی به نظرم آمد که ارزش یک برنامه ی جداگانه را ندارند .

به قصد دیدار از آبشارهای شیروان دره به سوی سبلان میرویم . پای ستیغ سبلان ، مجتمع های آب گرم چندی هستند ؛ از جمله مجتمع آب گرم شابیل . راهی خاکی و خشن از پشت این مجتمع ، آغازیدن مینماید که پس از 6 کیلومتر به دریاچه ی زیبای آت گولی میرسد . دریاچه ای کوچک ولی چشمنواز .

در کنار این دریاچه ، یک سازه ی پرورش ماهیست ؛ آقایی در آن جا به کار ، مشغول است . با وی ، دوست شده و گرم سخن میشویم . به آلونکش ، وارد میشویم و چای مینوشیم . میچسبد . دور دریاچه را نیز قدم میزنیم . درون دریاچه ، میتوان ماهی ها و مارهای کوچک زیادی را دید .

آقای حبیبی ، کشتی گیر سی سال پیش ، مالک مرکز پرورش ماهی در کنار دریاچه ی آت گولی است . مردی است خوش مشرب و تنومند ؛ مشخص است که در گذشته ، ورزش کاری پهلوان سیرت بوده است . بریده ی یک روزنامه را که دربردارنده ی یکی از پیروزی های اوست بر دیواره ی اتاقک پرورش ماهی ، چسبانده است .

از او میخواهم که کسی را برای راهنمایی ما به سوی آبشارهای شیروان دره بیابد . وعده ی کمک میدهد و از ما میخواهد که فردا به این جا بیاییم تا ما را با کسی ، راهی نماید . شب هم با راهنمایی همو ، یک اتاق را در نزدیکی مجتمع آب گرم شابیل ، کرایه میکنیم . فردا به مرکز پرورش ماهی برمیگردیم و منتظر رسیدن آقای حبیبی میشویم .

او میرسد و گویا قصد دارد خودش ، ما را به آبشارها ، رهنمون شود . با خوش حالی و با برداشتن کمی خوراکی ، راهی میشویم . راه ، عمدتن هموار و مساعد است و حدود یک ساعت به درازا میکشد تا به آبشارهای زیبای شیروان دره میرسیم . زیبا هستند و دلنشین .

حسن آقای عنایت

بخشی از راه رسیدن به آبشارها