طالقان زیبا

روز 5شنبه 23 مردادماه با دوست خوبم ، علی حسینی ، رفتیم به سوی طالقان ؛ پس از این که به روستای حسنجون در دو کیلومتری شهرک طالقان رسیدیم ، شب رو در یک جای سوت و کور و ترسناک در نردیکی یک جویبار پرآب ، چادر زدیم و در آرامش شبانه خوابیدیم . بامداد آدینه 24 مرداد ماه ، سر ساعت 6 ، حرکت مون رو برای کشف آبشار سپید آب ، آغاز میکنیم ؛ آبشاری که بنا بر گفته ها ، فاصله ی بسیاری رو برای رسیدن به اون ، باید پیمود . البتّه آقای غفّاری ، رئیس شورای روستای حسنجون گفت که بهتره راهنما بگیریم ؛ چون خودمون نمیتونیم پیدا بکنیم ولی با توجّه به هزینه ی بالای راهنما ، تصمیم گرفتیم که دل به دشت طالقان بزنیم و اگر شد خودمون آبشار رو پیدا بکنیم . راه دسترسی ، راهیست بسیار زیبا که از کنار رودخانه ی همیشگی طالقان رود میگذرد . آب در سراسر راه ، شایان دسترسی است . هوای خنک اگرچه در تابستان هستیم ، وصفش در زبان نمیگنجد . درختان تبریزی و دیگر درختان بر زیبایی راه می افزاید ؛ امّا هر چه میرویم به آبشار موردنظر نمیرسیم ؛ اگرچه با یک آبشار حدوداٌ 10 متری ، برخورد میکنیم ولی دور میدانم که این آبشار ، همان آبشار سپید آب مورد نظر ما باشد . پس از پیمودن حدود 6 ساعت و نیم در دشت زیبای طالقان و کنار رودخانه ی زیبای آن ، ناهار را در کنار رود ، صرف میکنیم و پس از آب تنی ، راه رفته را بازمیگردیم تا در فرصتی دیگر ، این بار با راهنما ، به سوی این آبشار که تعریفش را خیلی شنیده ام ، بیایم . به نگاره های زیبای این سفر ، توجّه کنید !

من در آغاز راه

چه زیباست !

درمیانه ی مردادماه ، آسمان در حال غرّیدن بود .

علی ، دوستم در کنار آبشاری که یافتیم ولی مطمئن نبودیم که همان آبشار سپید آب باشد .