همگی مان ، کریم خان زند را به عنوان یک پادشاه دادگر میشناسیم ؛ او که خود را هیچ گاه شاه نخواند و لقب زیبای وکیل الرّعایا را به خود داد . وی ، شیراز زیبا را مرکز حکومت خویش ساخته بود و این مرکزیّت به اعتلای فرهنگی ـ تاریخی شهر شیراز ، کمک کرد . کریم خان برای خود ، ارگی در میانه ی شهر شیراز ساخت که به نام خود او ، خوانده شد .
با علی به دیدن این ارگ میرویم و از جای جایش ، بازدید مینماییم .
یکی از بخش های این ارگ ، گرمابه ی انباره ای ( خزینه ای ) آن میباشد که دربردارنده ی دو حوضچه هست . بخش یکم ، حوضچه ی اصلی به نام انباره ی آب گرم که با نصب دیگ مسی در کف آن و به وسیله ی کوره ی هیزم سوزی ، آب آن ، گرم میشده است و بخش دوم ، انباره ی آب سرد میباشد . برای روشنایی این مجموعه از کاسه چراغ های دیواری به نام پی سوز ، بهره برده میشده است .
تصویرهای بر شمالی گرمابه ، فرهاد کوهکن در حال تراشیدن کوه بیستون و نشست بزم یکی از خان های پارس و کی خسرو میباشد و در بر جنوبی گرمابه ، تصویر سلیمان ، بلقیس ، یوسف و زلیخا در هنگام ورود یوسف به نشست زنان مصر به گونه ی گچ بری به تصویر کشیده شده و نشان میدهد .
در مجموعه ی ارگ با یک گردشگر برون مرزی ، نگاره ی یادگاری میگیرم .
در بخشی از اتاق های ارگ ، یک نمایشگاه از نگاره های قدیمی برپا شده است .
هم چنین در بخشی از ارگ ، تندیس هایی از حضور بازرگانان فرانسوی در نزد کریم خان به چشم میخورد .