مازندران گردی

اشکان هاشمی 18 خرداد 1396 آبشارها, دریاچه ها, مازندران ارسال دیدگاه 2,675 بازدید

مازندران زیبا ، یکی از مهم ترین نقاط و اهداف گردشگری طبیعی و تاریخی ایران است . این بار ، چندمین باریست که به این خطّه از ایران زیبا ، سفر میکنم . در این سفر ، قصد بازدید از سه اثر طبیعی دارم که بدبختانه بازدید از یکی از این سه ، شدنی نمیشود .

چهارشنبه ساعت 15 ، حرکت میکنم و از راه چالوس ، خود را به رامسر میرسانم . در راه چالوس ، صافی بنزین خودرو ، دچار مشکل میشود که خوش بختانه با هزینه و وقتی اندک ، آن را عوض کرده و به راهم ، ادامه میدهم . روستای زیبای لرسانور در منطقه ی کتالم در رامسر ، خانه ی دوست خوبم ، ناصر غنمی را در خود ، جای داده است . ناصر ، همانند همیشه با گرمی و شور به استقبالم میآید . او به تازگی ، صاحب دختری شده است و من از این بابت ، بسیار خوش حالم .

شب را در کنار ناصر و دوستانش ، سپری مینمایم و فردا بامداد پنج شنبه پس از خدانگهداری از ناصر ، به سمت ساری به راه میافتم تا از آبشار اوبن ، بازدید نمایم .

1 )) آبشار اوبن

از رامسر تا ساری ، راهیست دراز و شلوغ که در حدود 4 ساعت ، زمان مرا میگیرد . در آغاز ورودی ساری ، سمت راست ، راهی ، دیده میشود که با تابلوی کیاسر و سمنان ، مشخّص شده است . بدان سوی میروم . پس از چند کیلومتر به میدانی میرسم که سمت راستش با تابلوی فریم ، مشخّص شده است . وارد این راه شده و از کنار آب بند شهیدرجائی نیز میگذرم . آن قدر راه را پی میگیرم تا به روستای میانا برسم ؛ از روستای میانا از یک راه خاکی نامناسب به سمت روستای سنگ ده میروم ( البتّه میتوان بدون ورود به روستای میانا ، راه را به سمنت سنگ ده نیز پی گرفت . ) . ورودی روستای سنگ ده ، یک راه خاکی شوسه است که به درون جنگل میرود . این راه با یک اتاقک جنگلبانی نیز مشخّص است . وارد راه جنگلی میشوم و پس از اطمینان خاطر از درستی راه ، به دل جنگل میروم . نخستین سه راهی اصلی را به سمت چپ و سه راهی دوم اصلی را به سمت راست میروم ؛ این راهنمایی ، هدیّه ی جنگلبان آن جاست .

این جا ، جنگل های دودانگه ی ساریست . زیبایی همراه با آرامشی دلنشین ، رهاورد این جنگل ها هستند . هر از چندگاهی ، خودروهایی از کنارم میگذرند . از برخی از آن ها ، نشانی آبشار را میپرسم و آن ها یا ابراز ناآگاهی میکنند و یا بیان میدارند که هر چه گشته ایم ، آبشاری نیافته ایم . در برخی تقاطع های جنگلی ، بر روی تابلوهای جهاد کشاورزی ، نشانی آبشار اوبن ، نوشته شده است . این راه ، به راستی زیباست و پر است از درختان و گیاهان سرحال و راست قامت .

آبشارهای کوچک و بزرگ چندی در کناره ی راه میبینم ولی هیچ یک با تصویری اینترنتی که از آبشار اوبن همراهم دارم ، سازگاری ندارند . گروهی از جوانان مازنی را میبینم که مشغول به سیخ کشیدن جوجه هستند ؛ از آن ها درباره ی آبشار اوبن میپرسم . مژده ام میدهند که نزدیک هستی و حدود 4 کیلومتر جلوتر در سمت راست و چپت ، آبشار ، خودنمایی میکند . راه را پی میگیرم تا به آبشار زیبای اوبن میرسم . از اتاقک جنگلبانی تا این جا ، 33 کیلومتر راه را در 2 ساعت ، پیمودم ؛ یک راه جنگلی فوق العاده .

آبشار اوبن یا بولا ، آبشاریست که بخشی از آن ، خزه ای و بخشی دیگر بر روی سنگ ، روان است و زیبایی چشمگیری دارد . میتوان پیاده به بخش های دیگر و ناشناخته تر این آبشار نیز دست یافت و از زیبایی اش ، بهره ها برد .

آنتن دهی تلفن همراه در کنار آبشار و در بیش تر نقاط جنگل ، صفر است .

راه خودرویی آبشار ، خاکی و برای خودروهای سواری نیز مناسب است ؛ به شرط سرعت متعادل .

پس از دیدن آبشار ، راه را برمیگردم تا به روستای سنگ ده میرسم . در این روستا با آقای تقوی که شماره ی تلفنش را بر روی بنرهایی در روستا ، نصب کرده است ، تماس میگیرم تا شب را در همین جا بمانم . 09111289110 ؛ آقای تقوی ، خود از کوهنوردان و گردشگران مننطقه است که به کار ساخت و ساز نیز مشغول میباشد . شب را در یک سراچه ی شیک میمانم تا فردا بامدادان به سمت دریاچه ی چورت بروم .

2 )) دریاچه ی چورت

پس از به خدا سپردن آقای تقوی و دل کندن از روستای زیبای سنگ ده و منطقه ی سبز فریم به راه اصلی ساری به کیاسر بازمیگردم و به سمت کیاسر ، رانندگی میکنم . تابلوی روستای چورت که راهش در سمت چپ راه اصلی میباشد ، خودش را به من ، نشان میدهد . از آغاز این راه تا روستای چورت ، 20 کیلومتر راه آسفالته ی پرپیچ و خم است . به روستای چورت میرسم . در همان ورودی روستا ، آقایی از من میخواهد که مرا با وانت به دریاچه ببرد ؛ گویا که راه ، نامناسب است و بهتر ، آن است که با خودروی سواری نروم . بنابراین با آقای هادی عبدی ، سوار بر وانت پیکانش ، دل به راه خشن دریاچه ی چورت میسپاریم . راه در آغاز ، بسیار خشن است ؛ ولی پس از آن ، شوسه میشود ؛ امّا دوباره به نزدیکی های دریاچه که میرسیم ، به گونه ای وحشتناک ، خشن میشود . این راه ، 12 کیلومتر است که در نیم ساعت ، آن را میپیماییم .

دریاچه ی چورت ، یکی از زیباترین دریاچه های ایران است که به دنیال زمین لرزه ای سخت ، ایجاد شده است . اطراف دریاچه را پوشش جنگلی ، احاطه کرده و رنگ سبزآبی آب آن ، بسیار جان پرور است . دور دریاچه را میچرخم و نگاره های خوبی برمیدارم .