یکی از عارضه های طبیعی زیبای دریاچه ی ارومیّه ، تخته سنگی است که از دل دریاچه به شکل یک مشت گره خورده ، رو به آسمان ، بیرون زده است . وجه نام گذاری این عارضه ی زیبا را به عثمان ، در نمی یابم و بدبختانه ، چند نفری هم که در کنار راه میبینم ، نمیدانند . نگاره ی زیر ، مشت عثمان است در هنگامه ای که دریاچه ، پر از آب بود .
امّا دیگر ، آبی نیست که زندگی را حتّی به این سنگ ببخشد . در کنار مشت عثمان با یک صحنه ی دردآور ، رو به رو میشوم که نمیخواهم بیش تر از یک تصویر ، درباره ی آن ، سخنی بگویم :
خسته ام ؛ از درد روزگار و از رنج آدمیان ، خسته ام . در کنار مشت عثمان مینشینم و اندکی را با نگاه به افق دریاچه ی ارومیّه که به سختی ، نفس میکشد ، با او ، هم دردی میکنم . من میگویم و او میگوید . آیا میتوانیم با اشک های مان ، زندگی دوباره را به دریاچه ببخشیم ؟
مشت عثمان ، یک صخره ی طبیعی است که کوچک ترین آداک ( جزیره ) جهان نیز لقب گرفته است .
توصیفی که از جزیره کوچک و منحصر بفرد مشت عثمان نوشته اید ناقص می باشد نه مکان دقیق آن را گفته اید و نه مسیر دسترسی به ان
راستش ، این جا ، چیزی بود که اهالی محل به من گفتن ؛ میراث فرهنگی استان هم جای دقیق اون رو نمیدونست ؛ اگر شما ، لطف کنید و کمک بکنید تا در سفرهای آینده بتونم از این جا ، بازدیدی داشته باشم . با سپاس
شما اسامی استانها را نمشناسیدو در ضمن موقعیت این جزیره را هم نمی دانید ودر ضمن یکی از صدها جزیره کوچک جهان می باشد و نه کوچکترین . ضمناً نام اصلی آن اسمان است از بن اسمخ یعنی لرزیدن در هنگام باد. و وجه تسمیه آن بعلت امواج کوچک و منظم دریاچه است که از دور این سنگ بنظر می رسد که در تکان خوردن در اثر وزش باد است.
چه اطّلاعات خوبی ؛ اگر میشه بهم کمک بکنید تا این جزیره رو از نزدیک بتونم ببینم ؟
مرسی از کامنت جالب شما
میشه لوکیشن دقیق این جزیره رو برام بفرستین خیلی گشتم ولی پیدا نکردم
یوی میگه نزدیک رحماناو هستش یکی میگه در جزیره نزدیک گمیچی