خانه ی ستّارخان

این خانه از سازه های دوره ی قاجار در تبریز است . این خانه در گذشته ، دارای حیاط های اندرونی و بیرونی و فضاهایی هم چون آشپزخانه ، اصطبل و جز آن ها نیز بوده ؛ لیکن کالبد وضع موجود سازه ، وابسته به دوره ی پسین میباشد . این خانه به دلیل وابستگی به ستّارخان به نام این مرد بزرگ ، نامدار گشته و سازمان میراث فرهنگی آذربایجان خاوری ، آن را در تاریخ 14 / 07 / 1386 در سیاهه ی آثار مردمی کشور ، زیر شماره ی 19743 به ثبت رسانده و به دنبال آن ، کارهای بازسازی و استحکام بخشی ، پس از خرید سازه از سوی این سازمان ، اجرا گردیده است . خانه ی تاریخی ستّارخان در محلّه ی امیرخیز تبریز به هنگام مبارزات آزادی خواهی مردم ، نقش دارای اهمّیّتی داشته و این محلّه به عنوان مرکز سنگینی و جایگاه فرماندهی مجاهدین مشروطه خواه تبریز ، مطرح بوده است .

ستّارخان یا همان ستّار قره داغی ، فرزند حاج حسن قره داغی در سال 1285 کوچی ماهی به جهان آمد . وی ، پس از به توپ بسته شدن مجلس شورای مردمی توسّط محمّدعلی شاه و آغاز دوران استبداد کوچک به هم راه باقرخان در رأس مبارزات پاداستبدادی مردم قرار گرفته و جنبش با برخورداری از پشتیبانی و هم کاری روحانیّت مبارز و استبدادستیز به ویژه شهید ثقت الاسلام تبریزی ، مشروطه خواهان تبریز را در جنگ های یازده ماهه ی تبریز ، رهبری کرده و به پیروزی رساندند . به پاس این خدمات ، ستّارخان و باقرخان از سوی مجلس شورای مردمی به ترتیب به القاب سردار ملّی و سالار ملّی ، ملقّب گشتند . چندی پس تر ، ستّارخان به تهران ، فراخوانده و در رخداد بوستان اتابک ، زخمی شد و به دنبال همان زخم در تاریخ 28 ذی الحجّه ی سال 1332 کوچی ماهی درگذشت و در باغ طوطی در کنار حرم عبدالعظیم حسنی به خاک سپرده شد .

این خانه در تاریخ 17 خرداد 88 ، هم گام با همایش مردمی سرداران مشروطیّت به دست مسؤولین برجسته ی دولت نهم ، مورد بهره برداری قرار گرفت .

ویژگی های خانه ی ستّارخان :

جای جغرافیایی : اسیتان آذربایجان خاوری ؛ شهر تبریز ؛ خیابان شمس تبریزی ؛ کوی امیرخیز ؛ کوچه ی ستّارخان باختری ؛ کاشی 21

کهنا : معاصر

این خانه ، هم اکنون به عنوان مرکز کمیسیون حقوق بشر اسلامی !!!! مورد بهره وری است .