کاروان سرای گلشن

قرارمان ، رأس ساعت 5 بعد از ظهر در کنار حمّام زیبا و قدیمی صفا در خیابان مولوی است . پس از حضور دو تن از دوستان فوق الذّکر و انتظاری اندک برای دوست بدقول ، به سمت کاروان سرای زیبای گلشن ، رهسپار می شویم . این کاروان سرا در نزدیکی حمّام صفا ، واقع شده است و هم اکنون به صورت ملک شخصی در اختیار جناب آقای خشکباری و یکی از دوستان ایشان بوده و به عنوان انبار وسایل و هم چنین دفتر وانت بار ، استفاده می شود . مقیاس بنا به حدود 2000 متر می رسد که در حدود 150 سال پیش و در زمان قاجاریّه ، بنا نهاده شده است . متأسّفانه بیش تر بنا و عموم زیبایی های آن در زمین لرزه ی سال 1369 ، ویران گشته و امروزه جز نیمه ی سمت راست آن و هم چنین گنبدخانه ی ترک خورده اش ، چیزی از آن ، باقی نمانده است . از اتاقک های مختلف و پرتعداد بنا که سالم مانده اند برای منظورهای مختلف مانند کارگاه نجّاری و آهنگری و چون این ها ، بهره برداری می شود . بخش اعظم زیرزمین بنا نیز که در گذشته به عنوان آخور و استراحتگاه چهارپایان ، استفاده می شده ، سالم مانده است . به گفته ی جناب آقای خشکباری در گذشته ، تمام محوّطه ی رو به روی کاروان سرا که امروزه ، خیابان مولوی ، نام گرفته به عنوان بازارچه بوده که این کاروان سرا هم راه با حسینیّه ی امینی ها و حمّام صفا ، متّصل به یک دیگر بوده و به عنوان یک مجتمع ، مورد مراجعه ی مردم ، قرار داشته اند . از کلّیّه ی قسمت ها و هم چنین پشت بام لرزان و گنبد ساده ی بنا ، بازدید می کنیم . آن چه واضح است ، این که اگر در چند سال آینده به این بنای نازنین ، رسیدگی نشود ، یقیناً ، چیزی از آن ، باقی نخواهد ماند .

ورودی شمالی کاروان سرا

حسن اسماعیلی ؛ علی رضا هاشمی ؛ پیمان سلطانی

یکی از گنبدهای کاروان سرا