به نام خدایی که همگان را آزاد آفرید .
بازدید از کاروان سرای پیچه بن
گردشگر : 1 نفر ( علی رضا هاشمی )
تاریخ : 22 مهر 1390
رأس ساعت 6 0 : 8 صبح و در حالی که کیلومترشمار خودرو ، صفر شده است از سمت میدان مینودر به سوی الموت زیبا و به قصد بازدید از کاروان سرای پیچه بن به راه می افتم . پس از گذشتن از روستاهای کورانه ، شینقر ، رشتقون و رزجرد ، شهرک رجائی دشت ، روستای دیکیّن و شهر معلّم کلایه به روستای شترخان می رسم . از این روستا به بعد ، چهره ی پاییزی الموت ، کاملا و به زیبایی تمام ، خود را نشان می دهد . از روستاهای کافرکش ، سفیددر ، زوارک و گرمارود نیز می گذرم . پس از روستای گرمارود که در زیبایی ، هم تا ندارد ، جادّه ، خاکی می شود و بخشی از آن که از میان صخره های عظیم و بلند سنگی و کنار رودخانه ای خروشان ، عبور می نماید ، کاملاً چهره ی جادّه ی ترانه های شمال ، یعنی جادّه ی چالوس را به خود می گیرد .
جادّه ، خیلی خلوت است البتّه هر از چند گاهی ، خودرویی ، عبور می کند یا مردی خرسوار با پشته ای از هیزم و خار ، سلام کنان از کنارم می گذرد ؛ امّا نکته ی جالب توجّه و ارزشمند و در عین حال تأسّف آوری که در مسیر خاکی و خلوت پیچه بن می بینم ، گردشگری اروپاییست که به تنهایی و با کوله باری از وسایل شخصی و آب و غذا ، قدم زنان در حال رفتن به سوی پیچه بن است . در کنار او ایستاده و کمی با وی ، صحبت می کنم . مسافری از بلژیک است که به سمت کاروان سرای پیچه بن می رود . این دیدار ، از این جهت ، ارزشمند است که در کشوری می زیم که مردمان دنیا از فرسنگ ها دورتر برای دیدن زیبایی ها و عجایبش به سویش می آیند و تأسّف آور ، از این جهت که چه زیادند ایرانیانی که ………….
سرانجام به روستای رؤیایی و زیبای پیچه بن می رسم و با پرس و جو از چند نفر از اهالی ، راهی کاروان سرا می شوم .
ساعت ، 11 : 11 دقیقه و کیلومتر 138 است که به کاروان سرای کوچک امّا زیبای پیچه بن می رسم . این کاروان سرا ، مربوط به دوره ی صفوی و از مجموعه کاروان سراهای شاه عبّاسی است . این که این کاروان سرا در انتهائی ترین نقطه ی الموت ، ساخته شده ، نشان دهنده ی تردّد مسافران و کاروان ها در این مسیر می باشد . کاروان سرا از قطعه های بزرگ سنگ ، ملات ساروج و سنگ لاشه ، ساخته شده و دارای اتاق های تو در تو و کوچک و بزرگ است . از تمامی نقاط کاروان سرا ، بازدید و عکس برداری می کنم و لحظاتی را به یاد عظمت کارهای ماندگاری که شاه عبّاس بزرگ برای این مملکت ، انجام داد ، سپری می نمایم .
آنتن دهی تلفن هم راه : تا گرمارود کامل و پس از آن ، صفر
مسیر خودرو : تا گرمارود آسفالته و پس از آن تا خود کاروان سرا و بالاتر از آن خاکی
کاش منم میرفتم، چه حیف شد!!!!
با سلام
بدویید بیایید واسه انزلی ثبت نام کنید:D
salam mina,mage mikhay beri tshoma?ke hamaro dari tashvigh mikoni?
سلام
لطف كنيد قسمت اطلاعيه براي ثبت نام سفر آينده رو بروزكنيد.
باور كنيد هم ثواب دنيوي داره و هم اخروي 😀
سلام دوستان… از گرما رود تا نزدیکی های قله کوه آسفالت شده است اما بعد از آن خاکی است. در مسیر راه چند آبشار دیدنی را شاهد خواهید بود. اما اگر از کاروانسرای پیچه بن جاده خاکی را ادامه بدهید… سراشیبی های شدید و خاکی… حدود 50 کیلومتر خاکی… ( در این جاده من اگزوز شکوندم ) از قله کوه تا کف دره که رودخانه ای زیبا در جریان است.. اما اندکی صبر… پایان جاده خاکی میرسد به ابتدای جاده آسفالت و رویائیه جنگل سه هزار…. اینجاست که خستگی سفر در جاده چند کیلومتر خاکی را به کلی از یاد خواهید برد… ( جنگل سه هزار به شهر تنکابن منتهی میشود ) یکبار رفتن از این جاده ارزشش رو داره