خوزستان زیبای من

خوزستان زیبای من

استان نازنین ، زیبا ، دلفریب و اهورایی خوزستان ، برای چندمین بار میزبان من است ؛ این بار در زمستان که در خوزستان ، بهاران میشود .

خوزستان زیبای من ، این بار نیز مرا به شگفتی وامیدارد . از قزوین که راهی میشوم ، هوا تا مرزهای لرستان و خوزستان ، سرد ، بارانی و گاهی برفی شدید است ولی همین که وارد خوزستان میشوم ، بهار را پیش چشمانم میبینم .

با هماهنگی هایی که انجام داده ام به خانه ی روستایی و دلبر آقای ابوذر بزرگی که از راهنمایان محلی منطقه هستند ، میروم . ایشان ، اتاقی را در خانه ی پدری شان برای استراحت در اختیار من میگذارند .

بامداد روز پسین ، ناشتایی را که میخوریم با آقا ابوذر به سمت دره ی منگره یا دره ی انار میرویم که در یکی از بهشتی ترین نقاط خوزستان با جاده ها و دشت هایی چشمنواز ، قرار دارد .

هوا ، یک سره در حال تغییر چهره است ولی بیش تر بارانی است .  به روستای منگره میرسیم ، ماشین را در کنار راه اصلی ، میگذاریم و خودمان به سوی دره میرویم .

1 )) دره ی منگره

اگرچه دره ی منگره ، ژرفای زیادی ندارد ولی با همین ژرفای اندک ، گستردگی بسیاری دارد ؛ رودخانه ای زلال و دلنشین درون آن ، روان است و گاه گداری کوه هایی ستبر در اطراف آن ، رخ مینمایانند .

درون دره ، پر است از درختان انار ترش که برای تهیه ی خوراک های ترش مزه ، استفاده میشوند .

در منگره ، تمشک ، قارچ و آسیاب آبی هم میبینیم .

2 )) دره ی توبیرون

پس از منگره از آقا ابوذر ، خدانگهداری میکنم و میروم به سوی شهرستان دزفول تا شب را در دزفول بمانم و فردا صبح برویم برای دیدن دره ی زیبای توبیرون .

با یکی از راهنماهای گردشگری دزفول که نامش را فراموش کرده ام ، دیدار کوتاهی دارم و صحبت های لازم را برای فردا ، انجام میدهیم .

فردا صبح ، خودرویم را نزدیک یک بوستان بزرگ در دزفول ، نگاه داشته و منتظر یک دستگاه جیپ و حضور راهنمای دره میمانم .

حدود یک ربع در جاده ی آسفالته میرویم و سپس وارد یک راه خاکی و گاهی پر از آب در دل دره میشویم که پیمودن آن ، حدود نیم ساعت زمان میبرد . تا سرانجام به دهانه ی ورودی دره میرسیم .

خودرو را در آن جا گذاشته و پس از آماده شدن ، پیاده دل به آب میزنیم و راه دره را میپیماییم . دره ی توبیرون ، واقعن زیباست . پیمایش دره به صورت آرام و با اسراحت ، تقریبن یک ساعت به طول میکشد .

درون دره ، آب هم هست .

3 )) پرستشگاه زیگورات چغازنبیل

پس از 11 سال ، دوباره سری میزنم به این میراث باشکوه ایران باستان در شهرستان شوش . این سازه برای حدود 3300 سال پیش است . اثری که در میراث جهانی یونسکو هم به ثبت رسیده است .

1