بوستان ملی خارتوران

بوستان ملی خارتوران

صبح راه درازی رو در حدود دو ساعت و نیم دارم تا روستای رضاآباد . راهی خلوت به سمت بیارجمند و سپس به سوی رضا آباد . دیشب با یکی از دوستان برای بوستان خارتوران هماهنگ کردم . میرسم به رضاآباد . از راهی که بخش عمده ای از اون یا خاکیه و یا خراب . توی رضا آباد میرم سراغ نخستین اقامتگاهی که میبینم = عروس کویر . ازشون درخواست جایی برای استراحتی چندساعته و ناهار میکنم . میپذیرن .

میرم آفرودسواری = خیلی حال میده و گاهی هم ترسناک میشه . یه جیپ شهباز زیبا . سد تومن بهش میدم . میرم اقامتگاه ؛ ناهارو میخورم و از سازه های دستی شون ، خرید میکنم . زیاد میخرم . سپس میریم شترسواری به بهای ده هزار تومن . برای غذا هم چهل تومن به اقامتگاه میدم . سپس راه برگشتو پیش میگیرم به سوی روستای قلعه بالا که با عموحسین برای اقامت ، هماهنگ کرده ام .

29 آذر 1398

صبح پس از خوردن ناشتایی با رونیز عموحسین میریم به منطقه ی حفاظت شده ی خارتوران ( بوستان ملی خارتوران ) . همون اوایل راه ، یه چند تایی کل و بز روی بلندی های اطراف میبینیم . به پاسگاه محیط بانی که میرسیم ، عموحسین ، مبلغ 12 هزار تومن برای ورودی میده و با همراهی یه محیط بان به نام آقای روح الله یوسفی ، راهی پارک میشیم . در راه ، چند جایی وامیستیم و عموحسین و محیط بان ، دوربین میکشن تا ببینن حیوونی هست یا نه ؛

توی یکی از همین دوربین کشیا ، چند سر گور ایرانی میبینیم که میتونم عکسای خوبی ازشون بردارم .

تا یه روستای کوچیک و رهاشده ای به نام کلاته ، ادامه ی راه میدیم و اون جا ، چای و ناهار میخوریم . پس از اون با عموحسین در اطراف ، چرخی میزنیم . مدفوع پلنگ و گورخر و یه چشمه رو هم میبینیم و یه گورستان قدیمی که برای همون روستا بوده . با محیط بان هم درباره ی پارک ، حرف میزنم . میگه نزدیک به یک میلیون و چهارسد هزار هکتار گستره داره و دارای گونه های گوناگونی از حیواناته همانند کل و بز ؛ قوچ ؛ پلنگ ؛ گرگ ؛ کفتار ؛ روباه ؛ خرگوش ؛ مارها ؛ گور ایرانی و پرندگان گوناگون .

پس از اون هم برمیگردیم به روستای قلعه بالا و دوباره در اقامتگاه عموحسین میخوابم . هزینه ی دو شب اقامت ، یک وعده ناهار ، دو وعده ناشتایی ، دو وعده شام و پارک گردی با رونیز میشه 700 هزار تومن .