گنجینه ی محلی سراوان

گنجینه ی محلی سراوان

پس از خواب خوب در همان خانه ای که دوستش دارم در روستای نازنین گونیچ و خوردن ناشتایی ، آقای بامری و خانواده اش رو به خدا سپرده و از سمت خاش و روستای گشت ، راهی شهر سراوان میشم تا با هماهنگی هایی که آقای دادکانی عزیز با بخشدار و رئیس میراث فرهنگی سراوان ، انجام دادن ، بتونم از دو دیدنی واقع در محدوده ی این شهر ، بازدید بکنم .

سراوان ، شهر خلوتیه . به اون جا که میرسم با رئیس میراث ، تماس میگیرم . ایشون از من میخوان که به اداره ی میراث فرهنگی‌برم . در اداره با آقای نصرتی ، آشنا میشم و ناهار رو مهمون ایشون هستم .

در مقر اداره ی میراث سراوان ، گنجینه ی کوچیکی دیده میشه به نام گنجینه ی محلی سراوان .

در این گنجینه میشه عکسایی از تاریخ سراوان ، نمونک های این شهر ، نمادهای فرهنگ مردم ، تنور ، داده هایی درباره ی جانوران سراوان همانند خرس ، زیورآلات ، سفال کلپورگان ( که در برنامه های بازدید چندروز آینده ام هست ) ، سنگ نگاره هایی از دره ی نگاران ( که فردا میخوام برم اون جا ) ، ظرف های سفالین قدیمی و کپر رو به دید نشست .

این گنجینه در بهار سال ۱۳۸۸ ، برپا شده .