کلبه ی آقا میر

آقای میری و من

به سعادت شهر که میرسم ، قصد آن دارم که امشب را در کلبه ی سنّتی آقا میر مانده و از فضا و غذای سنّتی و دلچسب ، بهره ببرم . هزینه ی یک شب مانایی ام در این کلبه ی دنج با یک وعده شام و یک وعده ناشتایی ، هشتاد هزار تومان میشود .

ناشتایی خوش رنگ و لعاب

برای شام ، از منوی زیر ، بهره ی خوبی میبرم :

کوکوسبزی ؛ کلّه گنجشکی ؛ کشک بادنجان ؛ دوپیازه آلو و یتیمک

برای ناشتایی هم از تخم مرغ ، نان ، پنیر ، گردو ، خیار و گوجه و چای ، صرف میکنم .

کلبه ی آقا میر ، خانه ی نیاکانی آقای میری بوده است که همینک و پس از بازسازی ، آن را در چندین اتاق به یک اقامتگاه بومگردی نازنین ، تبدیل کرده است . یک حیاط کوچک مرکزی با اتاق هایی در اطراف که در دو طبقه ، تعبیه شده اند . در میانه ی حیاط هم یک حوض سنگی زیبا و پرآب ، دیده میشود . ایوان مشرف بر حیاط را مفروش نموده و جای مناسبی را برای نشستن و خوردن ناشتایی ، فراهم کرده اند . لانه ای نیز برای مرغ ها و خروس ها ، آماده شده که در آن جا به زندگی روستایی خود میپردازند . پنجره هایی رنگی در اتاق هایی کاملاً سنّتی ، فضای خانه را بسیار دلنواز کرده اند . یک دار قالی هم در یکی از اتاق ها برپا شده است . اتاق ها هر یک ، نامی دارند ؛ از جمله : اتاق خرسی و اتاق صلح

بر بالای سردر اصلی خانه ، این سروده ی سعدی بر تکّه چوبی ، نقش بسته است :

بنی آدم اعضای یک دیگرند / که در آفرینش ز یک گوهرند