میدان عارف

میدان گردی رو هم میشه یه گونه ای از سفرهای کوتاه دونست ؛ البتّه میشه این گونه ی سفر رو در قالب همون خیابون گردی هم گنجوند .

  میدون عارف از میدون های تازه ساخت قزوینه : یادمه زمانی که هنوز خیابون حکم آباد به صورت یک کوچه ی فرعی بود و خیابون پادگان در این مقطع ، کشیدگی یک سره داشت ، هنوز این میدون هم نبود . پس از گشایش خیابون حکم آباد ، تصمیم بر این شد که تقاطع خیابون های حکم آباد ، پادگان و عارف رو با یک میدون بپوشونن به نام سراینده ی قزوینی یعنی عارف .

  این میدون ، خیلی بزرگ نیست ولی با وجود درخت های قدیمی و سبزی که در میونه اش ، قرار گرفته و یادگاری هستن از بولوار پادگان قدیمی ، زیبایی ویژه و طراوت دلچسبی رو به این بخش از خیابون پادگان داده .

یک المان شهری با چندین گل فلزّی در این میدون ، دیده میشه که به نظرم ، خیلی زیبا و جالب نیست ؛ به ویژه که با تابش شدید آفتاب در سالیان گذشته ، رنگ و روی این المان هم رفته .

حوض میدون هم جالبه با رنگی آبی و کم رنگ به صورت هلالی . حتّی توی میدون رو با چراغ های شهری زیبا ، آراسته کردن تا شب ها با روشنایی ای که از خودشون میدن ، جایی رو برای استراحت و تفریح مردم ، فراهم بکنن .

یکی دیگه از کارهای خوب در این میدون ، نصب تابلونوشته ای از زندگی عارف قزوینیه . درسته این هم رنگ و روش رفته ولی قطعا از هیچی ، بهتره .