شهر سوخته

شهر سوخته

راه رو پی میگیرم و به سمت شهر سوخته میریم ؛ یکی از مهم ترین محوطه های تاریخی کشورم ، ایران . در این جا با بانو دادی پور ، قرار دیدار دارم و میتونم ایشون رو پس از این همه زحمت تلفنی و اینترنتی ، از نزدیک ببینم . بخشی از محوطه ی شهر سوخته به صورت یه گنجینه ی بزرگ دراومده که در آغاز اون رو میبینیم .

سپس برای خوردن کلوچه ی زابلی که بانو دادی پور به همراه خودشون آوردن به حیاط میریم و روی تختی میشینیم و کلوچه ی خوش مزه ی زابلی رو به هم راه چایی ، صرف میکنیم . واقعن میچسبه ؛ خیلی خیلی خوش مزس . در جای جای محوطه ، میشه تابلوی یونسکو رو هم دید ؛ چرا که این محوطه ی ارزشمند به ثبت جهانی رسیده .

سپس وارد محوطه میشیم و از سازه های یادمانی ، کاخ سوخته و دیگر سازه ها ، دیدن میکنیم .