روستای اسپیدان

انقد توی یازده ساله ی سفرهام تا کنون به روستاهای گوناگون ، سر زدم که دیگه میشه تقریبا به من گفت : { یک روستایی دل داده ❤️ } { یه دهاتی ❤️ } ؛ اوخی کاست دهاتی شادمهر رو یادتونه ؟ چه کاستی ? بود ؛ باصفا و صمیمی خونده بود :
ساده بگم / ساده بگم / ساده بگم دهاتی ام ???
اهل همین نزدیکیا ؛ هم سایه ی روشنیا ؛ هم خونه ی تاریکیا ???

یادش خوش ؛ شادمهر عزیز هر جا هستی ، خوش باشی که خاطرات خوشی برامون ساختی . ??

از شیروان میزنم‌بیرون ؛ شیروان از اون شهرایی شد که برای همیشه توی ذهنم ، ثبت شد . کمی که به سمت بجنورد میرم از روستای سیساب که میگذرم به راه روستای گردشگری اسپیدان میرسم . واردش میشم . تابلو زده تا اسپیدان ۱۸ کیلومتر .

آقا چه راهیه : زیبا و پرپیچ و خم . خیلی حال میکنم باهاش . ??

سرانجام میرسم به روستای اسپیدان ؛ این جا کاملا بافت پلکانی داره و اصن به روستای پلکانی خاور ایران ، نامداره . خیلی خوشگله . ماشینو یه گوشه ای پارک میکنم ? و خودمو دوربینم ? میزنیم به دل روستا . چه خوشگله خدایی . امام زاده داره ? ؛ درختای بزرگ صندل داره ?? ؛ وای چقد نوجوون کوچولو موچولو داره ?‍♂?‍♂ ؛ از یکی شون میخوام واسته کنار یه در تا ازش عکس بگیرم ? ؛ اونم معصومانه وامیسته و عکس میگیرم ? . از یکی دیگه همینو میخوام ؛ با لهجه ی خوشگل خراسونی میگه : (( آقا ما وقت ندارُم باید برُم مشقامُ بنویسُم … ?? )) جیگرتو بخورم عزیزم ? .

جاتون خالی انقد پنجره های خوشگل و رنگارنگ میبینم که خیلیاشو میکنم سوژه ی عکاسی ؛ پنجره گرافی ?

یه پیرزن باصفا رو هم میبینم ? که داره جلوی خونه شو آبپاشی و جارو میکنه ؛ در خونشم بازه . باهاش سلام علیک میکنم و پاسخ میگیرم . منتظر بودم تعارفم بزنه برم خونش یه چایی بنوشم ? ؛ ولی چیزی نگفت ? .

دو ساعتی توی اسپیدان ، راه میرم و عکس میگیرم . به جز عکس کلی هم انرژی میگیرم ? .