از شیراز ، وارد راه پیروزآباد میشوم و پس از 15 دقیقه و 14 کیلومتر به پهنه ی شوره زاری بزرگ میرسم که پیش ترها بدان دریاچه میگفته اند ؛ آری ، دریاچه ی مهارلو . این دریاچه ، درست در کنار راه اصلی ، قرار گرفته است ولی فاقد هر گونه آبی میباشد . البتّه با دیدن چند کامیون ، پی میبرم که از این دریاچه ، برداشت نمک میکنند .