نشانی دقیق خانه ی زیبای مستوفی الممالک به شرح زیر است :
چهارراه گلوبندک ، کوچه ی ( نامش را فراموش کرده ام . ) ، بن بست چاله حصار ، شماره ی 6 ، کنار کوی مستوفی
آن گاه که با زحمت و کوشش بسیار ، خانه ی مستوفی را می یابم ، شوربختانه ، دخترکی زیباروی از پشــت در می گوید که پدر و مادرم ، خانه نیستند و من هم کلید ندارم تا در را باز کنم[1] . تصمیم می گیرم کمی منتظر بمانم تا شاید ، گشایشی ، به دست آید . پس از حدود ده دقیقه ، مادر خانه ، سر می رسد . پس از درود و احوال پرسی ، نامه ی شناسایی ام را به او می دهم . او که سواد خواندن ندارد ، نامه را به درون خانه برده و پس از 5 دقیقه ، مرا میخواند تا به درون خانه بروم .
به گفته ی این بانو که نگهبان این خانه است ، این مِلک در اختیار اداره ی کلّ پست استان تهران است . خانه با شکوه فراوان ، آمیخته از دو معماری ایرانی و اروپایی است . درهای ورودی بســیارزیبا ، سقف شیروانی ، ستون های بلند و پنجره های آراسته شده ، از ویژگی های این خانه ی ارزشمند هستند . به گفته ی بانوی نگهبان که هم سرش از کارمندان بازنشسته ی اداره ی پست است ، شهرداری ، قصد کرده که این خانه را خریداری و به گنجینه ، تبدیل کند .
[1] شاید از خود می پرسید پس از کجا دریافته که دخترک ، زیباروی است ؟ در ، کوتاه بود و من می توانستم از بالای در، درون خانه و دخترک را ببینم .