خانه ی اردوبادی

تبریز ، خیابان ارتش جنوبی ، کنار سازمان میراث فرهنگی

این سازه که در آغاز خیابان ارتش جنوبی ، قرار دارد از دیدگاه تاریخی ، وابسته به دوره ی پهلوی یکم بوده و حدوداً ، طیّ سال های 10 ـ 1307 خورشیدی ، ساخته شده است . از دیدگاه معماری از سبک آلمانی ، تأثیر پذیرفته است . این ساختمان در سه طبقه دربردارنده ی زیرزمین ، هم کف و طبقه ی بالا و با بهره گیری از سنگ و آجر ، ساخته شده که زیرزمین آن به شکل U بوده و دو طبقه ی آن با توجّه به نیازهای زمان به اتاق هایی چند ، بخش گشته است . از دیدگاه مالکیّت به نظر می رسد نخستین مالک آن ، پزشکی به نام موسی بیگ بوده است . پزشک یادشده از آن جا به عنوان خانه ی شخصی و کلینیک پزشکی ، بهره برداری می کرده است . سپس تبدیل به کنسولگری عراق شد ؛ ولی با رخداد جنگ دوم جهانی و تعطیلی برخی کنسولگری ها از جمله کنسولگری عراق در تبریز ، دکتراردوبادی از روان پزشکان نامدار تبریز ، آن جا را خریده و به کلینیک بیماران روانی ، تبدیل کرده بود . در سال های دهه ی پنجاه ، خـانواده ی علمیّه که از چاپ خانه داران کهن و نامدار شهر تبریز می باشند ، آن جا را به تملّک درآورده و به عنوان چاپ خانه و خانه ی مسکونی ، بهره برداری می کردند . در سال 1371 خورشیدی ، شهرداری تبریز ، ساختمان مزبور را به عنوان یکی از سازه های تاریخی شهر تبریز ، شناسـایی و از خانواده ی علمیّه ، خریداری کرد . این ساختمان از آن تاریخ در اختیار مدیریّت شمال باختری سازمان اسناد و کتاب خانه ی مردمی ایران قرار داده شد تا با بازسازی و تبدیل کاربری آن به عنوان بایگانی منطقه ، مورد بهره برداری قرار گیرد . مدیریّت شمال باختری  سازمان اســــناد و کتاب خانه ی مردمی ایران از سال 1380 در این ساختمان ، مستقر گشته و هم اکنون ، روزانه ، شمار بسیاری از نویسندگان ، دانشجویان و علاقمندان به پژوهش در زمینه های گوناگون دانش ها از جمله تاریخ ، اقتصاد ، دانش های اجتماعی ، ادبیّات ، هنر و . . . از اسناد باارزش موجود در آن ، بهره برداری می کنند .

من در حیاط خانه